Ficion By Silverfeather29

Suffice Mark X Jackson “เมื่อยชะมัด”ยองแจบิดตัวซ้ายขวาเบ้หน้าเหนื่อยๆ การเดินทางกว่าสามชั่วโมงจากเมืองท่ามาสู่เมืองหลวง หลังทำงานหามรุ่งหามค่ำเกือบสามวันทำให้คณะมัณฆนากรอยากกลับไปนอนนิ่งๆบนเตียงจะแย่ “พวกพี่จะกลับกันเลยไหมอ่ะ?”เด็กหนุ่มอายุน้อยที่สุดในกลุ่มแต่สูงที่สุดในกลุ่มอย่างยูคยอมถามพี่ในทีมทั้งสามคน แต่ละคนก็ยืนเช็คโทรศัพท์กันงกๆแทบไม่สนใจน้อง ยืนรอคำตอบสักพัก พี่ใหญ่ในทีมก็เงยหน้าขึ้นมาตอบ “เดี๋ยวฉันรอเพื่อนมารับ พวกนายกลับกันไปก่อนเลย” “เพื่อนหรือสามีครับพี่”ยูคยอมแซวก่อนจะโดนพี่ชายคนแมนหรี่ตาใส่ดุๆพร้อมจะกระโดดถีบน้องได้ทุกเมื่อ “ฉันก็จะกลับเลย ง่วงจะแย่”ยองแจหาวไปบ่นไป หน้าตางัวเงีย ตาเล็กอยู่แล้วยิ่งหรี่ใกล้ปิด “พี่แจ็คสันล่ะ? กลับคอนโดเลยไหมครับ จะได้ไปทางเดียวกัน ผมไปส่ง” “อืม...ไม่หรอก ต้องไปดูใครสักคนก่อน” “อ่อ”ทั้งทีมพร้อมใจร้องแซว พลางส่งสายตากรุ่มกริ่มไปให้คนที่ยังก้มหน้าพิมพ์แชทยิกๆอย่างไม่คิดจะสนใจโดยพร้อมเพรียง “โทษทีนะ เดี๋ยวเรื่องรายงานจะรีบส่งให้ ไม่เกินอังคาร” “แหม ไม่เป็นไรเหรอพี่ ถึงจะส่งช้าก็พอรู้อยู่...” “หา? ว่

Bunny Ears Mark X Jackson เช้านี้อากาศสดใส ท้องฟ้าสีขาวมีกลุ่มเมฆขาวลอยเอื่อยๆเหนือมหานครแสนเร่งรีบ แสงแดดอุ่นๆลอดผ่านม่านโปร่งขาวส่องสว่างให้ห้องใหญ่แทนหลอดฟูออเรสเซน มาร์คกับแจ็คสันตื่นแต่เช้าเพื่อเตรียมตัวต้อนรับแขกคนสำคัญ เพราะเมื่อวานพี่สาวสุดสวยของมาร์คโทรมาบอกข่าวดีว่าจะพาหลานรักมาเยี่ยมเยียน แต่แทนที่จะเป็นมาร์คที่ตื่นเต้นว่าหลานรักจะมาหา กลับเป็นแจ็คสันที่ตื่นเต้นเตรียมการทุกอย่างอย่างกระตือรือร้นแทน จนมาร์คสับสนว่าตกลงใครเป็นลุงกันแน่ ทั้งสองช่วยกันทำอาหารง่ายๆอย่างสลัดหรือไก่อบ พร้อมกับสั่งอาหารจานโปรดของไลลามาเตรียมไว้ด้วย บ้านช่องเก็บสะอาดกว่าทุกวัน อะไรที่ไม่พึงประสงค์ก็ถูกยัดลงกล่องเก็บในตู้เสื้อผ้ามิดชิด ทุกอย่างพร้อมสรรพ เมื่อนาฬิกาบอกเวลาสิบโมงเช้า ประตูคอนโดก็ได้เปิดกว้างต้อนรับแขกผู้มาเยือน “คุณอาแจ็คสัน ! ”เด็กตัวน้อยกระโดดกอดคอคนตัวเล็กเสียตัวลอย แจ็คสันยิ้มกว้างโอบตัวหลานขึ้นอุ้ม หอมแก้มเล็กซ้ายขวา และให้ไลลาได้หอมแก้มนิ่มกลับคืนเช่นกัน “คิดถึงคุณอาจังเลย” ลุงมาร์คมองคนรักและหลานรักหอมแก้ม หัวเราะคิกคักๆกันสองคนอยู่หน้าประตู ก่อนจ