Ficion By Silverfeather29

Pet Human VII Mark X Jackson ประตูอัตโนมัติห้องทำงานของฝ่ายตรวจสอบผลิตภัณฑ์เปิดขึ้นในยามเช้าแสนสงบสุข ยูคยอมละความสนใจจากโกโก้แก้วโปรดมองร่างสูงผอมของพี่ชายในแผนกแล้วอดทำหน้าหยีหมั่นไส้ไม่ได้ “หมั่นไส้ว่ะ” “นั่นคำทักทายหรือไงคิมยูคยอม” “สวัสดีครับ” มาร์คหันไปแจกมะเหงกให้ไอ้รุ่นน้องตัวโย่งที่กวนประสาทตั้งแต่หัววัน เดินไปถอดเสื้อกราวพาดไว้กับเก้าอี้ทำงาน ปัดมือผ่านอากาศเรียกจอขึ้นมาตรวจสอบงานของวันนี้ “ช่วงนี้ความสุขล่ะสิพี่ ออร่าสีชมพูนี่วิ้งๆเชียว” “ออร่า? นายเห็นอะไรน่ะ”มาร์ครีบหันมาถามยูคยอม คิ้วเข้มขมวดแน่น กลัวว่าตัวเองจะเป็นโรคร้ายอะไร ยิ่งโลกพัฒนา เชื้อโรคก็พัฒนาตามกันมาไม่ห่าง ในยุคนี้เลยมีโรคแปลกๆแบบแทบจะรายวัน ไม่แปลกที่พวกเขาจะห่วงสุขภาพตัวเองมากกว่าคนรุ่นก่อนๆ ยูคยอมกลอกตาเหนื่อยหน่ายใจ “ผมแซวพี่ว่าช่วงนี้ดูความสุขดีนะเฉยๆ” “อ่า...ก็...นิดหน่อย” พูดอย่างนั้นแล้วยิ้มกว้างแบบนั้นคืออะไรวะ...น่าหมั่นไส้แรงมาก... “เออ มีจดหมายมาถึงพี่เมื่อเช้า ลองตรวจดูสิ”ยูคยอมพูดขณะปัดจดหมายของตัวเองขึ้นมาอ่านด้วยใบหน้าเบื่อๆ .

TWINS & TWINS MATCH _______6_______ ปัง ! เอี๊ยด !!!! สองเสียงเกิดขึ้นพร้อมกันลั่นถนนในเขตเงียบสงบ รถออดี้สีดำคันหรูจอดนิ่งบังจักรยานคันน้อยเสียสนิท ฝากระโปรงด้านหนึ่งบุบเป็นรอยกระสุนในขณะที่ประตูอีกด้านเปิดโผลงออกไปพร้อมเสียงตวาด “เข้ามา ! ” “แต่...” “อยากตายก่อนรึไง ! ”มาร์คัสตะโกนลั่นจนแจ็คสันสะดุ้งเฮือก เจ้าเด็กที่เพิ่งรู้ตัวว่าตนเพิ่งผ่านช่วงวินาทีเสี่ยงตายมารีบปล่อยแฮนจักรยานกระโจนเข้ามาในฝั่งคนขับที่มาร์คัสเปิดประตูรอไว้ ร่างเล็กมุดตัวไปด้านข้างคนขับ ก่อนที่หัวกลมจะโดนมือเรียวดันกดลงไปไม่ให้โผล่ออกมาจากคอนโซลรถ มือสวยอีกด้านหมุนพวงมาลัยดริ๊ฟรถเผายางหันกลับมาดังเอี๊ยดใหญ่ นายแบบหนุ่มสวมวิญญาณมือปราบขึ้นมาชั่วขณะชักปืนสีเงินใต้เบาะรถเล็งรถสีดำ ลั่นไกไปดอกหนึ่งเป็นคำเตือนว่าเขาพร้อมสู้หากพวกมันจะสู้ ทำทุกอย่างแบบบ้าดีเดือดจนแจ็คสันยังอดสั่นกลัวไม่ได้ รถสีดำคันนั้นรีบขับหนีไปทันทีที่เห็นว่าเหยื่อของตนมีคนช่วยเหลือ มาร์คัสหอบหายใจเล็กๆ ยัดกระบอกปืนเข้าไปเก็บที่เดิม เปรยตามองไปที่เจ้าเด็กตัวกลมที่ยังสั่นหงึกๆอยู่ใต้คอนโซล “มันไปแล้ว” “พ