[SF] Man of the night (MarkSon)
Man of
the night
MARK X JACKSON
มุมอับของดาวน์ทาว...The Hell ชื่อที่วัยรุ่นรวมไปถึงคนรุ่นใหม่ในเมืองต่างรู้จักดีว่ามันเอาไว้สำหรับการค้าประเวณีและยาเสพติด
เป็นแหล่งไร้กฎหมายชื่อดังที่แม้แต่ตำรวจก็ไม่อยากยื่นมือเข้ามายุ่ง
ซอยแคบๆในถนนติดร้านค้าแสนเรียบง่าย แต่เมื่อเข้ามาด้านในกลับพบซอยก่อด้วยอิฐสีดำเปรอะคราบตะไคร่น้ำ
พื้นปูนแตกระแหงเป็นหลุมบ่อสะสมน้ำจากร้านค้ารอบข้างส่งกลิ่นเหม็นเน่าชวนเวียนหัว
ไม่นับกลิ่นบุหรี่ที่ควันโพยฟุ้งเป็นระรอกๆและเหล่าเศษเดนมนุษย์นั่งบ้างยืนพิงบ้างอยู่เต็มสองข้างทาง
ร่างโปร่งในเสื้อฮูตสีเทาปกปิดใบหน้าไปเกือบครึ่งทับด้วยเสื้อยีนสีซีดเป็นที่สนใจของคนในซอยทันทีที่ย่างเท้าเข้ามาในที่ที่ใครๆก็ต่างรู้จัก
กางเกงยีนขาดริ้วตรงข้อเข่าเหมาะพอดีกับรองเท้าสีขาวยี่ห้อดังที่เจ้าของร่างกล้าเหยียบมันลงกับแอ่งน้ำขังเล็กๆสีข้นคลักไม่น่าพิสมัยไปแบบไม่เสียดายราคา
ดวงตาใต้ฮูตมองพื้นไม่สนใจโลกจนกระทั่งเห็นรองเท้าส้นสูงสีแดงสด
ไล่มองขึ้นมาตามเรียวขาเปล่าเปลือย
กางเกงสั้นกุดและเสื้อยืดรัดทรวดทรงที่ไร้บาร์รองรับ
“ฉันไม่ได้มีธุระกับเธอ”เสียงทุ้มต่ำที่ดังออกมาบ่งบอกว่าชายคนนี้อายุยังไม่มาก
ดูจากการการแต่งกายก็น่าจะมีฐานะไม่ใช่น้อย มีหรือที่เหล่านารีกระหายเงินจะปล่อยให้หลุดมือ
“แหม อย่าพูดตัดเยื่อใยแบบนั้นสิ”หญิงสาวกล่าว
เบียดหน้าอกหน้าใจใหญ่เบิ้มเข้ากระแซะแขนที่ดูเหมือนจะบางแต่กลับแน่นปั๋งจนอดเลียริมฝีปากไม่ได้
...ของดี...
เธอกำลังจะเอื้อมมือลูบใบหน้าที่อยู่ใต้ฮูตแต่ทันใดแรงมหาศาลก็ดันเธอล้มลงกับพื้น
เธอหวีดร้องด้วยความตกใจ มองชายที่กล้าผลักเธอด้วยความโกรธเคือง
“ไปซะ!”
หญิงสาวกัดปากแน่น ลุกขึ้นวิ่งจากไป
เหลือเพียงชายหนุ่มที่ตอนนี้โดนสายตาไม่หวังดีจับจ้องมาจากทุกทิศทาง
แต่ร่างนั้นก็ไม่สนใจ และออกเดินต่อไปราวกับกำลังเดินอยู่บนระเบียงบ้านของตัวเอง ดูไร้ทิศทางแต่จริงๆเขามีจุดหมายที่มาที่นี่
.
.
.
“เท่าไหร่”
คนที่ก้มหน้ากำลังหมุนลูกเหล็กในมือเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของเงาที่จู่ๆก็เข้ามาค้ำยันอยู่เหนือร่างตัวเอง
ริมฝีปากสีแดงสดดูดอมยิ้มดังเป๊าะ
เหยียดหลังเอนพิงกำแพงชื้นปล่อยเสื้อยืนตัวโคร่งด้านหนึ่งตกลงเผยให้เห็นไหล่สีแทนอ่อนนวลเนียนและผิวเนื้อนอกเสื้อกล้ามสีขาวบาง
ดวงตากลมหางตกกรีดอายคมกริบช้อนมองชายหนุ่มไม่วางตาอยู่สักพักจนคนถามต้องย้ำคำถามอีกรอบ
“เท่าไหร่”
“100 สองชั่วโมง ไม่ค้าง
ไม่ใส่”เสียงพร่าแหบราวกับเจ้าของเพิ่งใช้มันอย่างหนักหน่วงเอ่ยเสียงเรียบ ไม่หลบตา
ไม่เขินอาย
“ถ้ามากกว่านั้น?”ชายหนุ่มถามลองเชิง
ขณะมือเรียวไล้ใบหูนิ่มปักจิวลูกบาศก์สีดำอันใหญ่ของคนตรงหน้า
“มีเงินจ่ายรึไง?”โดนถามกลับทั้งรอยยิ้มเหยียดน่าหมั่นไส้
แต่สำหรับชายหนุ่มแล้วนั่นถือเป็นสิ่งที่ทำให้อยากเอาคนๆนี้มากขึ้นไปอีก
ชายหนุ่มล้วงมือไปสัมผัสสะโพกอวบใต้กางเกงยีนขาดแหว่งอย่างถือวิสาสะ
อีกฝ่ายสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะทำหน้างุนงงเมื่อจู่ๆลูกค้าของตนก็ผละออกไป
แต่พอขยับตัวก็รู้สึกถึงอะไรบางอย่างตรงกระเป๋าหลัง
รีบหยิบมันขึ้นมามองก่อนจะร้องเหวอทั้งเบิกตาโต
การ์ดทองไม่จำกัดวงเงิน...
“ถ้านั่นไม่พอก็เอาที่ตัวฉันไปเพิ่ม”เสียงทุ้มกล่าวขึ้นมาอีก
เด็กหนุ่มเงยหน้ามองกำไลคาร์เทียแท้บนข้อมือเพรียวอึ้งๆ
สายเปย์นี่หว่า...
“ฉันมาร์ค”
“ผมแจ็คสัน”
--การซื้อขายสำเร็จ--
.
.
.
.
.
“อึก ฮ่า!”แจ็คสันสูดลมหายใจเข้าลึกหอบอากาศเข้าปอด
ซวนเซพิงประตูห้องโรงแรมหรู แข้งขาอ่อนแรงจากการโดนโหมจูบเกือบครึ่งชั่วโมง
ริมฝีปากแดงอิ่มแตก ดวงตาปรือปรอยหมดท่า
“อย่าพึ่งอ่อน”มาร์คเอ่ยเตือน
กระตุกเอวบางเข้ามาใกล้ ดันร่างอีกฝ่ายลงบนเคาน์เตอร์วางของตกแต่ง มือเล็กกวาดเทกระจาดขวดน้ำลงพื้นดังตึงตัง
กลิ้งกันไปคนละทิศแต่ไม่มีใครสนใจมัน
ใบหน้าหล่อเหลาโถมเข้ามาทั้งหอมทั้งจูบไปทั่วใบหน้ากลม
ท่าทางรุกล้ำอย่างกระตือรือร้นแบบนั้นทำให้แจ็คสันทำตัวไม่ถูก
เพราะปกติตัวเองจะเป็นคนเริ่มก่อน มือเล็กได้แต่ขย้ำคอเสื้ออีกคนไว้แน่นและปล่อยตัวไปตามเกมของอีกฝ่ายอย่างสมยอม
มาร์คดูดกลืนรสมินต์เย็นๆจากบุหรี่และความหอมหวานของน้ำตาลอัดแท่งในโพรงปากนุ่มซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนปากอิ่มแตกและหมดรสชาติ
เลื่อนจูบปลายคางไปหนึ่งครั้ง ก่อนเบี่ยงเบนไปชิมลำคอขาวหอมกรุ่น
น่าแปลกที่แจ็คสันยังมีกลิ่นหอมขนาดนี้ทั้งที่อยู่ในซอยเน่าเหม็นนั่น
ชายหนุ่มสันนิฐานว่ามันคือกลิ่นฟีโรโมน
แต่ช่างประไร แทนที่จะไปสนใจเรื่องพรรณนั้น
คนตรงหน้าเขาน่าสนใจมากกว่าเป็นพันเท่า
“ไปที่เตียง”กระซิบบอกเสียงเบา ลุกดึงแขนเด็กหนุ่มลากไปเตียงขนาดคิงไซต์ติดกระจกรอบด้าน
โยนแจ็คสันลงบนเตียง กระโดดคร่อมกลางลำตัว โอบรัดเอวคอด
ก้มดูดกลืนลำคอขาวจนเป็นรอยแดงบ้างม่วงบ้างสลับกันทั้งสองข้าง
“อึก อย่าทำรอย”
“จะจ่ายค่าเสียหายให้น่า”มาร์คเอ่ยงึมงำอย่างไม่ใส่ใจหน้าไหปลาร้าสวย
สอดมือสัมผัสผิวเนียนละเอียดใต้เสื้อกล้ามตัวบาง
บีบจับไปทั่วร่างจนแจ็คสันตัวอ่อนระทวย ยอมแพ้กับเทคนิคของคนอายุมากกว่า
ริมฝีปากร้อนก็ไม่อยู่เฉย ไล้เลียไปตามร่องเนินอก
ต้อนเสื้อยีนด้านหนึ่งตกลงเผยไหล่สีแทนน่าทำรอย และไม่ต้องรอคำสั่งใด
มาร์คก็จัดการขบกัดดูดดึงทำรอยแสดงความเป็นเจ้าของไปอีกที่
“ตัวลายหมดแล้ว!”แจ็คสันอดโวยวายไม่ได้
ถึงจะบอกว่าจะจ่ายให้ก็เถอะ แต่ถ้าทำรอยเยอะขนาดนี้เขาจะเดินไปไหนมาไหนได้ยังไงกัน
“เงียบน่า”มาร์คกระชากปลายเสียง เริ่มหงุดหงิดขึ้นมาเพราะอีกฝ่ายเอาแต่ห้ามนั่นห้ามนี่
ลุกขึ้นสอดมือไปหยิบซองแพกเกจสี่เหลี่ยมจัตุรัสขึ้นมาฉีก ดึงเอาวงห่วงสีใสขึ้นมาชูตรงหน้า
“ต้องใช้สินะ”
“...”แจ็คสันเงียบนิ่ง ไม่เอ่ยอะไร
แม้ตอนที่มาร์คเอามันมาวางไว้บนปากตนก็ตาม
“เป่าสิ”
ดวงตากลมกระพริบไม่เข้าใจ
แต่ก็ทำตามคำสั่งอย่างว่าง่าย
ปากแดงยู่ขึ้นเป่าลมหายใจเข้าอัดวงกลมแบนๆให้คลายออกเล็กน้อย
ทันใดมาร์คก็สอดสามนิ้วเข้ามาในปากเขาผ่านเยื่อบางๆของถุงยางอนามัย
ปลายนิ้วเรียวลากฝืดเฝื่อนสัมผัสช่องปากเขาไปทั่วจนแจ็คสันแทบสำลัก
“อึก อือ!”ร้องประท้วงทั้งหน้าก่ำแดงแต่มาร์คก็ไม่ฟัง
แถมยังกดลิ้นเขาไว้เหมือนกำลังรอ ร่างเล็กสูดลมหายใจเข้าลึก
ตวัดลิ้นเลียนิ้วในปากตัวเอง
หลับตาพริ้มจินตนาการว่ามันคืออวัยวะอีกอย่างที่กำลังดุนดันหน้าท้องเขาอยู่
กระดกลิ้นหยอกล้อประสานกับกลีบปากเม้มขบเป็นระยะอย่างเชี่ยวชาญเกิดเสียงดังจ๊วบจ๊าบดังลั่นไปทั้งห้องเล็กแคบ
ใบหน้าน่ารักขยับเปลี่ยนองศาหาหามุมถนัด
กวาดต้อนไล้เลียสามนิ้วในปากอย่างเมามันจนมาร์คต้อนเอ่ยเตือน
“เล่นได้แต่อย่าให้ขาดเชียวล่ะ ไม่งั้นโดนแตกสดแน่”
ตากลมถลึงตา คายนิ้วในปากออกทันที มาร์คกระตุกยิ้ม
ไม่ว่าอะไรนอกจากจะเอาถุงที่ถูกเล่นจนชุ่มมาสวมลูกชายตัวเองที่ชักจะใหญ่โตเกือบคับถุง
แจ็คสันมองตามแล้วตาโต กระเถิบสะโพกหนีโดยอัตโนมัติ
“บ้าเหอะ จะยัดเข้ามาได้ไง ใหญ่ขนาดนั้น”
“ได้น่า นายก็เตรียมไว้แล้วนี่”
...แต่ก็ไม่ได้คิดว่าใหญ่ขนาดนี้ป่ะวะ!...แจ็คสันเถียงในใจ
หลับตาปี๋กัดปากแน่นเมื่อส่วนนั้นค่อยๆดันเข้ามาจากด้านล่าง
“อึ่ก!!”จุกจนร้องไม่ออกเพียงแค่มันแล่นเข้ามาเพียงครึ่งลำ
มือเล็กจิกปลายเสื้อยีนของตนแน่นระบายความเจ็บปวด หน้าท้องเกร็งแน่น
สีหน้าบิดเบี้ยวทรมานจนมาร์คต้องหยุดตัวเองไว้ก่อน
“ใจเย็น ผ่อนคลายหน่อย”ริมฝีปากสวยกระซิบข้างใบหูนิ่ม
กัดดึงจิวลูกเต๋าเบาๆ ขบกัดใบหูแดงก่ำกระตุ้นอารมณ์ให้อีกฝ่ายเย็นลง
ลิ้นร้อนกวาดเลียลำคอหอมกรุ่น ดูดดึงสร้างรอยสีช้ำไว้ข้างคอ มือที่ว่างก็บีบนวดเอวคอดและสะโพกอิ่มอวบอย่างเอาใจ
มาร์คพรมจูบมาเรื่อยๆจนถึงหน้าอกนิ่มซึ่งดูจะถูกใจกว่าส่วนอื่น
เพราะชายหนุ่มทั้งฟัดทั้งกัดจนมันขึ้นรอยปื้นแดงเต็มไปหมด
ส่วนยอดอกถูกละเลยไม่นานก็โดนลิ้นกวาดตวัดกลืนอย่างรุนแรง ริมฝีปากร้อนครอบทับดูดแรงๆเสียจนแจ็คสันเชิดหน้าครางเสียงอ่อน
กระตุกร่างเสียวกระสัน ขยับสะโพกทั้งที่ส่วนนั้นยังคาอยู่ครึ่งลำ
ขาเพรียวโอบสะโพกผอม หลับตาปี๋
ดันสะโพกตัวเองเข้ารับส่วนนั้นของมาร์คเข้ามาจนสุดด้วยตัวเอง
“จะเริ่มแล้วนะ”มาร์คบอกพลางยันตัวเองเข้าใกล้สะโพกอีกฝ่ายมากขึ้น
แจ็คสันตัวกระตุกหลับตาไปชั่วขณะหนึ่งแล้วพยักหน้าเบาๆ
แล้วชายหนุ่มก็เริ่มบรรเลงเพลงรักร้อนแรงแสนเอาแต่ใจตัวเอง
สะโพกผอมตบเข้าหาเนื้อนิ่มป่านแดงดังตับๆ
ส่งจังหวะรุนแรงตั้งแต่เริ่ม แจ็คสันสะดุ้งวาบหลังลอยขึ้นจากเตียง
ทั้งเจ็บระคนเสียวกระสัน น้ำตาใสๆเอ่อคลอดวงตากลม ขาขาวอ้ากว้างให้ชายหนุ่มเข้ามาได้ง่ายขึ้น
เปิดทางให้มาร์คกระทำตามใจปรารถนา
มาร์คสูดปากกับความคับแน่นของร่างเล็ก ผนังเนื้อนุ่มบีบไปทั่วลำรักของเขาจนแทบคลั่ง
ไหนจะผิวนุ่มนิ่มผิดกับสีผิวแทนอ่อนๆ กลิ่นหอมหวานประจำกายของแจ็คสัน
ทั้งหมดมันปั่นป่วนสติของเขาให้หลงใหลและต้องการจะครอบครอง
“อ่า แจ็คสันอ่า สุดยอด”
กระชับต้นขาขาวสองข้างกระชับวางพาดไหล่
เอวเล็กลอยขึ้นจากพื้นส่งผลให้แจ็คสันต้องยันศอกกับเตียงเพื่อพยุงตัว
เสื้อคลุมตัวนอกหล่นลงไปกองกับข้อศอก เสื้อกล้ามตัวในเลิกขึ้นขนเห็นไปถึงไหนต่อไหน
จากมุมนี้มาร์คมองเห็นความยั่วยวนของแจ็คสันได้อย่างเต็มตา
ลอนกล้ามหน้าท้องบางกระตุกทุกครั้งที่ตัวเขาดันกายเข้าไปลึกสวนทางกับหน้าอกอวบจะหดเกร็งด้วยความเสียวกระสัน
ใบหน้าน่ารักกำลังแสดงสีหน้าสมสุมออกมาอย่างไม่รู้ตัว ดวงตากลมปรือปรอยฉ่ำปือ
จมูกรั้นพ่นไอร้อน ปากอิ่มแดงอ้าหอบหายใจส่งเสียงครางแหบพร่าเซ็กซี่มาเป็นระยะ
แต่มันยังไม่พอ
เขารู้ว่าแจ็คสันน่ากินได้มากกว่านี้
“ดีงเสื้อขึ้นไปอีก”
“อ่ะ อย่างนี้เหรอ? อ๋า!!”ทันทีที่ร่างเล็กดึงเสื้อกล้ามตัวในขึ้นไปกองเหนืออก
มาร์คก็ถอดตัวตนออกไปเกือบสุดแล้วดันเข้ามาพรวดเดียวจนร่างเล็กสะดุ้งเฮือกใหญ่
ครางเสียงหลงด้วยตั้งตัวไม่ทัน
“อุ ทำไม...”ร่างเล็กถามได้แค่นั้นก็เอาแต่ครางเสียงแหบเสียงแห้ง
สะโพกผอมรัวเข้ามาถี่ๆจนคนรับหัวสั่นหัวคลอน มือเล็กจิกนิ้วกับฟูกบิดกายเร่า
แยกขากจิกนิ้วเท้ากับขอบเตียงเพราะเสียวจนทนไม่ไหว
มาร์คก็เอาแต่กระแทกกระทั้นเข้าหาอย่างเอาแต่ใจ
“อ่า แรง...อ่า!”
“Hard?”
“Hard Hard!”แจ็คสันร้องบอกลืมอาย
สุขสมไปพร้อมๆกับความรุนแรงที่ได้รับ
ร่างเล็กโดนกระแทกแรงจนตัวขยับเคลื่อนไปด้านบนขึ้นเรื่อยๆติดขอบเตียงจนเกือบจะตกอย่างไม่รู้ตัว
ดีที่มาร์คไหวตัวทันจับเอวบางรวบขึ้นมานั่งตัก
และปล่อยให้แจ็คสันเป็นคนคุมจังหวะจากด้านบนบ้าง
“อ่า! อื้อ!”พอได้เป็นคนควบคุมคนตัวเล็กก็ทำหน้าที่ได้ดี
สะโพกอวบอิ่มวนซ้ายทีขวาทีบดส่วนร้อนเข้าออกร่างอย่างถึงใจ อุณหภูมิร่างกายร้อนฉ่าส่งผลให้เหงื่อไหลออกมาต่างน้ำตก
เส้นผมสีฟางเปียกลีบลู่ไปตามใบหน้าน่ารัก เหงื่อเม็ดเล็กไหลย้อมเสื้อขาวบางชุ่มโชกเห็นยอดอกสวยแข็งตั้งอยู่ด้านใต้
คนตัวเล็กร้อนมากจึงถอดเสื้อตัวนอกออก
มาร์คโอบเอวบางคอบควบคุมอยู่อีกชั้น
ทั้งสองต่างสุขสมเรียกร้องใฝ่หาซึ่งกันและกันจนในที่สุดแจ็คสันก็เสร็จรอบแรก
แต่เพราะอีกคนยังไม่เสร็จ เกมราคะนี้ก็เลยยังไม่หยุด
คนตัวเล็กต้องเกร็งสะโพกขย่มต่อเพื่อให้ชายหนุ่มไปถึงสวรรค์ตามกันมา
“อ๋า!!”
แต่ไม่ว่าจะทำนานขนาดไหน ทำท่ายากขนาดไหนมาร์คก็ไม่มีทีท่าว่าจะเสร็จสักที
ทั้งที่แจ็คสันก็มั่นใจฝีมือตัวเองใช่เล่น เล่นเอาเสียความมั่นใจใช่เล่นเลย
“มาร์ค อึก...”
“ว่า?”
ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นจากตุ่มไตสีสวยที่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นสีช้ำเพราะชายหนุ่มเอาแต่ฟัดเอาแต่กัดมันด้วยความหมั่นเขี้ยว
“ทำไม อึก ไม่เสร็จสักทีล่ะ”
“เหนื่อยแล้วเหรอ?”
ใบหน้าขาวพลันเห่อร้อนเพียงเพราะน้ำเสียงอ่อนโยนที่ได้ยินเมื่อครู่
พอตั้งสติได้ก็พยักหน้าซุกหน้ากับไหล่แข็งหนีไม่ให้ชายหนุ่มเห็นใบหน้าน่าอาย
มาร์คยิ้มกับท่าทีแสนน่ารักของเด็กกร้านโลกอย่างแจ็คสัน
ตัดสินใจเลิกแกล้ง พลิกกายอีกฝ่ายลงกับพื้นเตียงสีขาวตัดกับผิวแทนอ่อนของคนใต้ร่าง
จับแยกขาเพรียวออกจากกัน
“อีกนิดนะ”
ชายหนุ่มดันสะโพกเข้าลึกแล้วถอนออกเกือบสุดแล้วก็ดันเข้าไปใหม่ด้วยจังหวะลึกล้ำชวนละลาย
แจ็คสันหอบหายใจติดๆขัดๆ รู้สึกดีไม่แพ้ตอนโดนทำรุนแรง
ออกจะรู้สึกดีกว่าเพราะฝ่ามืออุ่นที่ลูบหัวเขาเหมือนพ่อเอ็นดูบุตร
แล้วไม่นาน ทั้งคู่ก็เสร็จสมพร้อมกันในรอบสุดท้ายนี้เอง
หลังเสร็จกิจ มาร์คก็เอามัดถุงยางไปทิ้ง ทิ้งแจ็คสันนอนแบะหมดแรงอยู่บนเตียง
กลับมาก็เห็นว่าคนตัวเล็กเคลื่อนตัวเข้าไปใต้ผ้าห่มเตรียมนอนแล้ว
“แล้วสรุปฉันต้องจ่ายเท่าไหร่ล่ะหืม?”
“เลิกเล่นได้แล้วน่า”มือน้อยยื่นออกมาดันหน้าชายหนุ่มออกไปจากลำคอตน
ใบหน้าน่ารักทำหน้าหงุดหงิดและง่วงเต็มทน
“เลิกขายตั้งนานแล้วยังมาทำเหมือนผมเป็นเด็กขายอยู่ได้”
มาร์คหัวเราะ
ลูบหัวคนตัวเล็กใต้ผ้าห่มผืนหนาเพราะรู้ว่าแจ็คสันชอบให้คนลูบหัวก่อนนอนเสมอ
แจ็คสันเป็นเด็กขาย...
..
..
..
แต่นั่นก็เมื่อปีก่อนจะได้เจอมาร์ค
ผ่านเรื่องราวมามากมายกว่าจะได้คบกัน ถึงจะยังไม่ได้เคลียร์ไปหมดทุกอย่าง
โดยเฉพาะกับเสี่ยทั้งหลายของแจ็คสันที่ยังตามวอแวคนตัวเล็กไม่เลิก (คิดแล้วก็ปวดหัวจี๊ด)
แต่ในเมื่อวันนี้แจ็คสันเป็นของเขาเพียงคนเดียว เท่านั้นมันก็น่าพอใจสำหรับมาร์คแล้ว
“เท่าไหร่”
“ฮึก...มาร์ค...”
“ทั้งชีวิตนายเท่าไหร่”
“...”
“ฉันจะเป็นคนซื้อเอง”
“ฮือออ”
“ก็ฉันซื้อตัวมาแล้วไง...ซื้อมา ทั้งชีวิตเลย”
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น