RED ZONE #ฟิคหน้ามืด
RED ZONE
Couple : All x JACKSON
RATE : 25+
คำเตือน
-
อายุน้อยกว่า
20 ปีไม่ควรอ่าน (นี่จริงจังนะ)
-
ไม่มีสาระ
ไม่มีเหตุผล ไม่มีความจริงแทรกอยู่ อ่านเอาบันเทิงพอนะ (จะบันเทิงไหม)
- การข่มขืนเป็นสิ่งผิดกฏหมาย มีโทษทางกฏหมาย
- การมีเพศสัมพันธ์ทุกครั้งควรป้องกันด้วยถุงยางอนามัย
- การมีเพศสัมพันธ์กับหลายคนเป็นการสำส่อนทางเพศ
เป็นอัตรายต่อสุขภาพอย่างร้ายแรง เพราะอาจติดโรค เช่น เอดส์ ได้
- รับไม่ได้กรุณาอย่าอ่านค่ะ เตือนแล้วนะ...
...หื่นเพียวๆไม่มีเรียลผสม...
คอมเมนต์ติด
TAG
#ฟิคหน้ามืด
“อื้ม!”เสียงแหบร้องประท้วงริมฝีปากบางที่แนบประกบจูบลงมาอย่างดุดัน
ตากลมโตมองคนฉวยโอกาสด้วยความตื่นตกใจ
มือขาวพยายามดันร่างคนด้านบนออกแต่เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปมากจนเกินลิมิตทำให้ร่างกายของเด็กหนุ่มอ่อนยวบมากกว่าทุกที
“ฮ้า!”รีบกอบโกยอากาศเข้าปอด รวบรวมสติรีบยันร่างแกร่งของอีกคนออก
พยายามจะดิ้นหนีมือแกร่งที่ล้วงเข้ามาในเสื้อยืดตัวบาง
สัมผัสหยาบคายเลื่อนลูบแถวบริเวณสะโพกปั่นปวนอารมณ์ของร่างเล็กได้ดีเยี่ยม
“หยุดนะ”ตวาดอีกคนเสียงเบา
ตาก็เหลือบมองร่างเพื่อนร่วมวงที่ยังระเนระนาดอยู่บนพื้นบนโซฟาหรือแม้แต่ร่างของมาร์คต้วนที่อิงไหล่เขาอยู่ตอนนี้
แต่คนลวนลามก็หาได้สนใจไม่ แถมยังพยายามจะถอดกางยีนตัวฟิตของเขาออกอีก แจ็คสันตกใจดิ้นหนีจนศีรษะของมาร์คที่ยังไม่ได้สติวางอิงอยู่บนไหล่
ลมหายใจร้อนผสมด้วยกลิ่นเหล้ารดรินอยู่ข้างลำคอขาวกระตุ้นให้ร่างเล็กหน้าร้อนผ่าว
“ระวังเขาตื่นล่ะ”เสียงทุ้มของเจบีดังขึ้นมาข้างใบหูขาว
เสียงหัวเราะชั่วร้ายอย่างที่แจ็คสันรู้สึกกลัว
มือขาวรีบยึดมือแกร่งที่กำลังจะรูดซิบกางเกงเขาลง เหล่ตามองเจบีสลับกับมาร์คด้วยความร้อนรน
หรือเขาจะผลักมาร์คออกแล้วรีบวิ่งหนีไปดี...
ไม่ทันจะได้ทำตามที่ใจหวัง
เจบีก็อาศัยโอกาสนั้นพลิกร่างอวบขาวลงกับพื้น
ไม่สนใจพี่ใหญ่ของวงที่กลิ้งลงไปนอนข้างๆ ลีดเดอร์ของวงเคลื่อนกายมานั่งทับต้นขาแจ็คสันเอาไว้
มือแกร่งวางทาบกระตุ้นส่วนกลางลำตัวของคนตัวเล็กผ่านเนื้อผ้าจนส่วนนั้นนูนเต่งขึ้นมาชัดเจน
“ตื่นไวดีนี่นา”เสียงทุ้มกระเซ้าเจ้าของใบหน้าน่ารักที่ตอนนี้แดงก่ำอับอาย
กัดปากสะกดกลั้นเสียงครางจากการกระตุ้นเร้าของอีกฝ่ายจนตัวบิด มือขาวปิดปากตัวเองแน่นตัวสั่นระริกหวาดกลัว
ไม่อาจต่อต้านการกระทำนี้ได้ ร่างทั้งร่างสะดุ้งวาบเมื่อถึงจุดสิ้นสุดอารมณ์
กางเกงยีนตัวเก่งเปียกชื้น
“ปล่อยนะ!”สะบัดตัวดิ้นเร่าๆเมื่อเจบีพยายามจะถอดกางเกงเขาออก
ตัดสินใจใช้ขาถีบอีกคนสุดแรง ร่างของลีดเดอร์กลิ้งออกไป แจ็คสันลุกหนี
ตามองประตูห้องนอนตัวเองอย่างมีความหวัง
“โอ๊ย!”
ร่างทั้งร่างร่วงลงกับพื้นอีกครั้ง
ดีที่เอามือรองตัวเองไว้ได้ทันไม่งั้นคงเอาหัวโหม่งพื้นไปแล้ว
สะบัดหน้าไปมองมือแกร่งอีกข้างที่กุมอยู่บนขาขาว
เจ้าของมือที่ฉุดร่างเขาไว้ปล่อยเลื่อนร่างขึ้นมาคร่อมเขาจากทางด้านหลัง
เงาสีดำทาบทับร่างเขาเกือบมิด แจ็คสันเรียกชื่อใครคนนั้นอย่างไม่อยากเชื่อสายตา
“ยะ ยูคยอม”
“ครับ ผมเอง”น้ำเสียงที่มักจะสดใสของมักเน่ตอนนี้กับแหบพร่าไปด้วยอารมณ์
ดวงตาเรียวเต็มเปี่ยมไปด้วยอารมณ์บางอย่างที่ทำให้แจ็คสันกลัว มันเหมือนเจบี...
“นะ
นายจะทำอะไร หยุดนะ!”เผลอขั้นเสียงดังจนจูเนียร์ที่นอนอยู่ใกล้ๆลืมตาตื่นขึ้นมามอง
แจ็คสันรีบขอความช่วยเหลือทันที
“จินยอง
ช่วยฉันที”
“หืม?...”แต่ออมม่าของวงกลับมองพวกเขาด้วยสายตาเรียบเฉย
มุมปากกระตุกยิ้มแปลกๆ “กำลังทำอะไรน่าสนุกกันอยู่นี่นา...”
“จินยอง...”จ้องมองอีกฝ่ายอย่างไม่อยากเชื่อว่าจะได้ยินอะไรแบบนี้ออกจากปากเพื่อนสนิท
“นายจะทำอะไร ยะ อย่านะ!”ร้องตะโกนตกใจ
กระดุมและซิบถูกรูดลงไปตอนไหนทราบ ยูคยอมดึงกางเกงยีนเขาลงไปถึงเข่า
มืออุ่นกดลงบนส่วนกลางลำตัวที่ยังมีชั้นในสีดำปิดบังไว้อย่างหมิ่นเหม่
“อ๋า
พี่เสร็จไปแล้วรอบนึงนี่นา ใครทำล่ะเนี่ย”
“ฉันเอง”เจบีเดินยิ้มๆเข้ามาร่วมวง
ใช้เท้าเขี่ยร่างมาร์คต้วนที่ลืมตาขึ้นมามองชายหนุ่มด้วยความไม่พอใจ
แต่เจบีกลับยิ้มร้ายให้พี่ใหญ่ของวงที่ลุกขึ้นมาขยี้หัวเซ็งๆ “อย่ามาแสดงน่ามาร์ค
นายน่ะตื่นตั้งแต่แรกแล้ว ไม่สนใจมาร่วมวงดื่มฉลองกันรึไง?”
“ใครจะพลาด”เสียงทุ้มต่ำเอ่ยเบาๆ
ผลักยูคยอมออกไปจากร่างขาวที่กำลังสับสนมึนงงกับเหตุการณ์ตรงหน้า มันเกิดอะไรขึ้น
ทำไมเจบี จูเนียร์ ยูคยอมหรือแม้กระทั่งพี่มาร์คยังมีท่าทีแปลกๆไปแบบนี้
มันเกิดอะไรขึ้น!
“มาร์ค! อย่า!”แจ็คสันร้องห้ามเสียงดัง มือพยายามผลักอกแข็งๆของพี่ใหญ่ที่กำลังดึงกางเกงชั้นในของเขาลง
จูเนียร์อ้อมหลังยึดมือขาวมาไพล่หลังไว้เปิดทางให้มารคได้รูดปราการชิ้นสุดท้ายลงไปกองกับกางเกงยีนบนข้อเท้า
คนตัวเล็กร้องไห้เพราะความหวาดกลัวและสับสน
มาร์คก้มลงมาจูบซับน้ำตาเหมือนต้องการจะปลอบประโลม
แต่มือแกร่งกลับกำลังกระตุ้นและชำเราเบื้องล่างของคนตัวเล็กอย่างหยาบคาย
“อย่า ไม่เอา
ฮึก!”เสียงแหบสั่นขอร้องทั้งน้ำตาก่อนจะโดนผ้าสีดำพาดมัดตาไม่ให้มองเห็นสิ่งใดได้
“ซาดิสรึไงเจบี”จูเนียร์หัวเราะเสียงเบา
ก้มลงไล้เลียขบเม้มลำคอขาวด้วยความหลงใหล
มือเลื่อนขึ้นมาสัมผัสเนินอกนุ่มใต้เสื้อยืด นึกรำคาญใจกระชากเสื้อดังแคว๊กให้เจ้าของได้ผวาเล่น
ร่างกายขาวมีกล้ามเนื้อพอเหมาะสวยงามปรากฏขึ้นต่อหน้าธารกำนัลทั้งสี่คู่
แจ็คสันส่ายหน้าร้องไห้
แม้ไม่เห็นแต่ก็ได้ยินและสัมผัสได้ถึงมือแกร่งของรูมเมทที่เลื่อนลงไปยุ่งย่ามในส่วนที่ไม่ควรไปแตะต้อง
หน้าอกด้านซ้ายถูกลิ้นชื้นแฉะไล้เลียและขบกัดราวกับขนมหวานชั้นดี
ส่วนอีกด้านก็โดนมือหยาบของใครไม่รู้บดขยี้ดึงรั้งไม่หยุดหย่อน
ผวาตัวดิ้นหนีนิ้วแข็งๆที่สอดแทรกเข้ามาในช่องทางต้องห้าม
“อย่า...ฮึก
ไม่เอา อย่าทำผม ไม่”ปฏิเสธร้องเสียงหลงขอความเห็นใจ
กรีดร้องหนักขึ้นเมื่อนิ้วถูกเพิ่มจากหนึ่งเป็นสอง
จากสองเป็นสามเพื่อขยับขยายช่องทางด้านหลังให้พร้อมสำหรับกิจกรรมที่กำลังจะเริ่มขึ้นในไม่ช้า
แจ็คสันหนีบขาแน่นไม่ยอมให้ทำอะไรต่อ
ก่อนขาทั้งสองข้างจะโดนบังคับแยกออกจากฝีมือใครสักคนในกลุ่ม
“ฮึก อ๊ะ!”
ร่างกายยังถูกกระตุ้นไม่เลิก
ประสาทสัมผัสทางด้านสายตาถูกปิดบัง
ทำให้ประสาทสัมผัสส่วนอื่นถูกเปิดการทำงานเพิ่มขึ้น
หูเขายังได้ยินเสียงเนื้อกระทบกันฟังดูน่าอายจากเบื้องล่างตัวเอง ส่วนไวสัมผัสทั้งหู
หน้าอก แม้แต่ส่วนอ่อนไหวกลางลำตัวถูกกระตุ้นด้วยจังหวะและสัมผัสที่แตกต่างกัน
ในที่สุดนิ้วแข็งถูกถอนออก
ก่อนจะตามมาด้วยบางสิ่งที่น่ากลัวกว่า...
“ฮ๊า! ย...หยุด ไม่ อย่าเอามันเข้ามา ไม่!”ส่ายหน้ารัวพยายามจะดิ้นตัวให้หลุด
ร่างอวบสั่นระริกหวาดกลัว สะโพกเขาถูกจับตรึงไว้แน่นขณะเจ้าของท่อนแข็งร้อนพยายามจะยัดเยียดมันเข้ามาในร่างเขาจนสุดความยาว
“ฮึก...”น้ำตาไหลพรากอย่างเหลือจะกลั้น
ท่อนแข็งค้างแช่ในร่างเขาชั่วครู่ก่อนจะเริ่มขยับเบาๆ
ร่างกายสั่นไหวไปตามการควบคุมจากเบื้องล่าง
“อ่า
ข้างในนายนี่มันแน่นชะมัด”น้ำเสียงแหบพร่าของมาร์คกระซิบข้างใบหูเขา
ทำให้รู้ว่าเจ้าของตัวตนที่กำลังอยู่ในร่างเขาตอนนี้คือรูมเมทที่เขายกให้เป็นเพื่อนสนิทที่สุดในวง
แต่มาร์คกลับเอาความเชื่อใจนั้นมาทำร้ายเขาอย่างเจ็บแสบ อ้าปากกำลังจะด่า
กลับเป็นโอกาสให้ริมฝีปากอุ่นประกบสอดแทรกเรียวลิ้นเข้ามาเล่นในปากเขาเพิ่มอีกทาง
ร่างเล็กส่งเสียงอืออาประท้วงในลำคอ เขาจำสัมผัสรุนแรงนี้ได้...เจบี!
“อะ อ๊า!”
เสียงครางแหบหวานอย่างที่ตัวเองก็ไม่อยากจะเชื่อหูดังออกมาจากกการถูกมาร์คสอดใส่ไปโดนจุดอ่อนไหวภายในกาย
หัวเบาโล่งไปชั่วขณะ
“เหมือนนายจะโดนตรงจุดนะมาร์ค?”เสียงจูเนียร์บอกมาจากด้านหลัง
ก่อนจะตามมาด้วยการถูกกระแทกรุนแรงเข้ามาในจุดเดิมๆ แจ็คสันส่งเสียงครางหวานออกไป
รู้สึกดีแต่ก็ทรมานไปพร้อมกัน ร่างเขาไหวโอนไปตามจังหวะการชักนำ
มาร์คเร่งความเร็วสะโพกกระแทกเข้ามาหนักหน่วงเมื่อใกล้ถึงจุดสิ้นสุดอารมณ์ น้ำอุ่นร้อนพุ่งเข้ามาเติมเต็มในช่องทางด้านหลังไหลเลอะต้นขาขาว
ส่วนอ่อนไหวของแจ็คสันที่อยู่ในอุ้งมือใครบางคนก็ปล่อยน้ำกามออกมาพร้อมๆกัน ลมหายใจร่างเล็กหอบกระชั้น
กระตุกเฮือกตอนมาร์คถอนตัวออก
“คราวนี้ตาฉันนะ”เสียงเจบีดังขึ้นตามมา
แจ็คสันที่ได้ยินดังนั้นรีบร้องห้าม แต่คงไม่ทันมือแกร่งที่ดึงรั้งสะโพกเขาขึ้น
ไถลตัวตนเข้ามาในช่องทางที่เพิ่งจะได้รับอิสระไปเมื่อครู่
แจ็คสันได้เพียงส่งเสียงในลำคอเพราะความจุกในช่องท้องและเรียวลิ้นของใครบางคนที่เข้ามาครอบครองปากเขาต่อจากเจบี
เจบีดันตัวเองเข้ามา
ถอยออกจนเกือบสุดแล้วกระแทกลงมาแรงๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เร่งจังหวะโหมกระพือปลุกปั่นอารมณ์ร่างเล็กให้ร้องครางออกมาอย่างสุขสมด้วยความทรมาน
เสียงครางแหบหวานสั่นสะท้านด้วยอารมณ์ดังก้องไปทั่วห้องนั่งเล่น
ปลุกความต้องการของคนที่ฟังอยู่โดยรอบ
“โอ๊ย เสียงพี่แม่งเอ็กซ์สัด!”เป็นเจ้าน้องเล็กคนแรกที่ทนไม่ไหว ปลดกางเกงตัวเองลง บดเบียดน้องชายตัวเองจ่อริมฝีปากอิ่มแดง
แจ็คสันรีบหุบปากลงแต่ก็สู้มือแกร่งที่บีบกรามเขาไม่ได้ จำใจเผยอปากออกให้ยูคยอมยัดเยียดสิ่งนั้นเข้ามาในปากเขา
เสียงที่เต็มไปด้วยอารมณ์เอ่ยสั่งเสียงเบา
“ดูดมันสิ
ไอติมน่ะ อร่อยนะ”
ลิ้นเล็กไล้เลียอย่างไม่ประสาทำเอาเจ้าของตัวตนปั่นป่วนเจียนบ้า
ยิ่งตอนเจบีกระแทกตัวโดนจุดอ่อนไหวภายในกาย ร่างเล็กก็จะกระตุกฟันขาวกระทบครูดให้หวาดเสียวเล่น
มังเน่ครางเสียงฮึมฮัมแข่งกับลีดเดอร์ของวงที่กำลังสุขสมกับช่องทางที่ช่างตอดรัดชวนพาขึ้นสวรรค์ให้ได้
“เฮ้ๆ
ยูคยอมลัดคิวพี่ได้ยังไง”จูเนียร์ท้วงไม่ยอม
ปล่อยมือจากข้อมือขาวที่อ่อนแรงจนไม่สามารถจะขัดขืนพวกเขาได้อีก ปลดกางเกงตัวเองลง
บังคับมือขาวให้มากอบกุมส่วนกลางลำตัวที่ตื่นตัวจนล้นของตัวเอง
แจ็คสันที่สติเลือนรางขยับมือตามการชักนำของจูเนียร์ที่บังคับมือเขาให้ปรนเปรอให้ตามความต้องการของจูเนียร์
มาร์คที่พายองแจและแบมแบมกลับเข้าห้องไปแล้วเดินกลับมาดู มือเกี่ยวผ้ามัดตาเลื่อนขึ้นมาคาดบริเวณเนินผม
ดวงตากลมเต็มไปด้วยอารมณ์เลือนพร่าไปด้วยน้ำตา พอดีกับที่เจบีกระแทกตัวครั้งสุดท้ายส่งน้ำอุ่นเข้าไปในช่องทางนุ่ม
เสียงครางทุ้มดังลั่นกระตุกสองสามครั้งส่งลูกชายตัวเองเข้าไปในกายขาวจนหมด
แจ็คสันตกใจเผลอดูดของในปากแรงๆ
ยูคยอมครางต่ำปลดปล่อยน้ำอุ่นร้อนใส่ปากนุ่ม
รีบถอนตัวออกมือใหญ่ปิดปากแดงบังคับให้กลืนลงไป ดวงตากลมต่อว่าแต่ก็ยอมกลืนน้ำรสชาติเฝื่อนลงไป
รู้สึกอยากอ้วก ไอโขลกใหญ่
“แจบอมฮยองถอย
ถึงตาผมแล้ว”จูเนียร์พูดกับอดีตคู่หูที่ถอนตัวออกให้จูเนียร์เคลื่อนเข้ามาแทนที่
“ไม่...พอแล้ว
ฮึก ขอร้อง...อ๊า!”อีกครั้งที่การร้องขอของแจ็คสันไร้การตอบรับ
ขาด้านหนึ่งถูกรั้งขึ้นไปพาดบนไหล่เปิดเผยช่องทางด้านหลังให้เห็นชัดยิ่งขึ้น น้ำขาวขุ่นของทั้งเจบีและของมาร์คทะลักล้นออกมาจากช่องทางช้ำแดง
ออมม่าของวงแลบลิ้นลำคอแห้งผาก
จัดการส่งเจ้าลูกชายที่ยังไม่ได้รับการปลอดปล่อยเข้าไปในช่องทางน่าเย้ายวน
ร่างเล็กดิ้นพราดแต่ไร้เรี่ยวแรงจะต่อต้านได้แต่นอนสะอื้นหลับตารับความแข็งร้อนเข้ามาในกายอีกครั้ง
“อื้ม...เข้าง่ายชะมัด
เพราะน้ำของพวกฮยองสินะ”
ชมอย่างนึกพอใจ
จับสะโพกขาวโหมบรรเลงเพลงรักตามนุ่มนวลตามแบบฉบับของตัวเอง
แจ็คสันร้องครางรู้สึกดีอย่างอดไม่ได้ เมื่อผ่านไปสามรอบ สติสัมปชัญญะก็ลดลงไปเรื่อยๆ
ความปวดร้าวในตอนแรกกลับกลายเป็นความรู้สึกดี เหมือนโดนมัวเมาด้วยกามอารมณ์แทนขวดเหล้าที่วางระเกะระกะไปทั่วห้อง
มาร์คนั่งลงข้างตัวคนตัวเล็กที่ครางกระเส่า
ก้มลงจูบปิดปากเกี่ยวรั้งลิ้นเล็กดูดดึงไปมา น้ำลายไหลลงมาตามมุมปาก
ตาจดจ้องดวงตากลมที่ปรือกระพริบปรอยขุ่นมัวเพราะแรงอารมณ์ ร่างขาวเคลื่อนไหวไปตามจังหวะที่โดนชักนำ
กระตุกร่างสั่นสะท้าน ท้องอุ่นวาบรับน้ำกามเข้ามาในกาย
“พวกพี่กำลังทำอะไรกันน่ะ...”เสียงติดแหบของเมนโวคอลถามขึ้นจากทางประตูห้องนอน
ยองแจไม่ใช่พวกไก่อ่อนตามหน้าตา และแบมแบมก็เหมือนกัน
รองน้องเล็กเดินออกมาเปิดประตูห้องนอนของสองมังเน่ที่เป็นห้องหนึ่งเดียวในหอที่มีเตียง
“พาแจ็คสันฮยองขึ้นเตียงเถอะครับ”
“ฮึก อ้า!”แจ็คสันครางสั่นพร่า แววตาเลื่อนลอยไร้สติมองคนที่กำลังโยกอยู่เหนือร่างตัวเองนิ่ง
หลังจากยูคยอมอุ้มเขาขึ้นมานอนบนเตียงนอน
พวกนั้นก็ตกลงกันสองสามประโยค ยองแจเดินเข้ามาหาเขา ปลดกางเกงและทำในสิ่งที่มาร์ค
เจบีและจูเนียร์เคยทำกับร่างกายเขา
“อ่า
เสียงฮยองนี่ดีจริงๆเลย อึก เร้าอารมณ์ชะมัด”
มือขย้ำสะโพกอวบเต็มไปเต็มมือ
หมั่นเขี้ยวกระแทกกระทั้นร่างลงมารัวเร็ว เสียงสะโพกตบกันดังก้องห้องที่มีคนรวมตัวกันอยู่ถึงเจ็ดคนในห้องๆเดียว
ดวงตาทุกคู่จดจ้องมาที่พวกเขาเร่งอารมณ์ในกายให้ลุกโชนตื่นเต้น คนควบคุมส่งแรงไปทั้งหมด
แรงตอดรัดจากช่องทางนุ่มทำเอาเขาแทบบ้าอยากแช่ตัวไว้ในร่างของฮยองตัวเตี้ยนี้ตลอดไป
แต่คงทำไม่ได้
...แจ็คสันเป็นสมบัติของวง
ไม่ใช่ของเขาเพียงคนเดียว…
“ฮ้า!/อ๊า!”ครางประสานกันในจังหวะสุดท้ายที่หยั่งร่างเข้าไปฝากฝังลูกนับล้านไว้ในช่องทางนุ่ม
ขยับตัวออกกลิ้งลงไปนอนข้างกายคนตัวเล็ก
แบมแบมเดินเข้ามามองดูร่างฮยองตัวขาวที่ตอนนี้ตัวแดงเป็นกุ้งอบ
ต้นขาที่เจ้าตัวภูมิใจเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบคาว
ไม่ต้องเอ่ยถึงช่องทางด้านหลังที่เต็มไปด้วยน้ำรักของเกือบทุกคนในวง
เพียงแหวกกลีบเนื้อนุ่มออกก็สามารถส่งร่างเข้าไปสัมผัสความวาบหวิวตอดรัดได้ง่ายดาย
แจ็คสันครางแผ่วหยัดสะโพกรับแท่งอุ่นเข้ามา
เกมรักของแบมแบมไม่ได้เชี่ยวชาญอย่างของพี่ๆคนอื่นในวง ทำให้ร่างเล็กบิดเร้าทรมาน
เรียกร้องขอเสียงดังเพราะความกระสันมันมีมากกว่าความอับอาย
“เร็ว อ๊ะ
เร็วหน่อย เข้ามามากกว่านี้ ฮ๊า!”ส่งเสียงร้องอย่างพอใจเมื่อแบมแบมเป็นเด็กดีทำตามอย่างที่เขาของทุกอย่าง
มือของเด็กวัยกำลังโตและกำลังจะโตกว่าเขาบีบบนไหล่ขาวเปื้อนรอยจูบแดง หยั่งตัวขึ้นสวนสะโพกสอบใส่สะโพกนุ่มเต็มแรง
รับฟังเสียงครางกระเส่า กระตุ้นความเร่าร้อนของบทเพลงรัก กระตุกน้ำใส่ช่องทางบอบช้ำ
ถอนตัวออก แอบสังเกตว่าท้องแบนนูนขึ้นน้อยๆ มือซนนึกสนุกกดหน้าท้องนั้นลง
“อื้อ!!!”แจ็คสันร้องเจ็บ
น้ำที่คั่งค้างภายในช่องท้องถูกกดรีดออกไปตามทางที่มันเข้ามาบางส่วน
“แจ็คสันฮยองเจ็บนะแบมแบม
อย่าทำแบบนั้นสิ”ยูคยอมส่ายหน้าให้กับความซนของเพื่อนสนิทตัวเอง ดึงไหล่รองมังเน่ของวงที่หัวเราะกิ๊กกั๊กลงไปนั่งปลายเตียง
ยูคยอมคลานไปทาบทับร่างที่นอนแผ่อ้าขาหมดเรี่ยวแรงอยู่บนเตียง
ก้มลงจูบบนริมฝีปากอิ่มแดงช้ำเบาๆ แจ็คสันเอียงหน้าหนีน้อยๆ
แต่ไม่หลุดคำพูดต่อว่าใดๆออกมา มักเน่ยิ้มบางๆ
ไถลตัวลงไปจับขาขาวให้ชันขึ้นเป็นรูปตัวเอ็ม จัดการดึงสะโพกนุ่มเข้ามาใกล้
จ่อตัวตนเข้าไปใกล้แล้วสอดใส่เข้าไปในครั้งเดียว แจ็คสันเกร็งร่างแน่นเป็นผลให้ช่องทางด้านหลังขมิบตอดลำใหญ่นั้นจนยูคยอมเกือบขยับตัวไม่ได้
ฝืนขยับอยู่ไม่กี่ครั้งร่างเล็กก็ผ่อนคลายลงส่ายสะโพกตอบรับอย่างดี
“ฮื้อ!”แจ็คสันส่งเสียงครางสั้นๆเมื่อเสร็จสิ้นกิจกาม
ยูคยอมถอนกายออกอย่างนึกเสียดาย แต่ถ้าไม่ยอมถอนออกมีหวังโดนเหล่าฮยองตบหัวแบะแน่ๆ
...ก็บอกแล้วว่าแจ็คสัน
หวังเป็นสมบัติล้ำค่าของวง...
แม้จะเหนื่อยหรือเจอเรื่องหนักขนาดไหนเมื่อคืน
สัญชาติญาณของแจ็คสันก็ยังคงทำงานได้ดี
บังคับให้เขาตื่นสองโมงเช้าขึ้นมาทั้งที่ร่างกายร้องว่าตื่นไม่ไหว
ปรือตาขึ้นมองรอบๆก็รู้ว่าตัวเองกำลังนอนเปลือยอยู่บนเตียงที่เดิม
แจ็คสันหลับตาลง
รับรู้ถึงปริมาณน้ำจำนวนมากในช่องทางด้านหลังของตัวเอง ขอบตาร้อนผ่าว จู่ๆร่างเขาก็ถูกดึงขึ้น
ฝืนลืมตาขึ้นมองมาร์คที่ยิ้มมาให้เขาอย่างอ่อนโยน
นิ้วแกร่งเลื่อนลงไปแตะปากทางช้ำชอกเบาๆ แจ็คสันตัวสั่นขึ้นมากะทันหัน
ส่ายหน้าไปมา น้ำตาใสๆหยดงงมาอีกครั้ง กลัวว่ามาร์คจะเริ่มมันอีกรอบ หันไปมองด้านหลังก็เห็นเจบีกับยองแจนั่งยิ้มให้ไม่ไกล
จูเนียร์ แบมแบมและยูคยอมยินอิงผนังเพราะไม่มีที่นั่ง
“ไม่เป็นไรๆ”ส่งเสียงปลอบเด็กที่ยังเอาแต่ส่ายหน้าไม่เลิก
บังคับมือขาวให้เข้ามากอดคอเขาแน่น นิ้วก็แหวกกลีบเนื้อนุ่มออก
คว้านเอาน้ำที่อุดอยู่เต็มช่องทางให้ไหลออกมาเปื้อนพื้นเตียง มาร์คแค่ทำความสะอาดให้
พอเอาออกหมดก็วางแจ็คสันไปนอนบนเตียงต่อ
ตาโตหลับลงปล่อยให้น้ำตาไหลลงมาช้าๆ
รู้สึกถึงเสียงศักดิ์ศรีที่ถูกทำลายจนย่อยยับ การถูกเมมเบอร์ทั้งวงข่มขืนไม่ใช่เรื่องตลก
และตอนนี้แจ็คสันรู้สึกอยากหายไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด รู้สึกแย่และอ่อนแอเกินกว่าจะทนไหว
หลุดเสียงร้องไห้ออกมาดังโฮ น้ำตาใสๆไหลพรากเปื้อนใบหน้าขาว
“แจ็คสันครับ...”มาร์คที่โดนเพื่อนส่งมาเป็นตัวแทนยิ้มพลางลูบเส้นผมนิ่มของคนที่เอาแต่นิ่งเงียบผิดปกติบนเตียง
“พวกเรามีอะไรจะบอกนาย...”
“...”
“พวกเรารักหวังแจ็คสัน”เสียงหกเสียงพูดพร้อมเพรียงกันราวกับกำลังบอกชื่อวง
ดวงตาแต่ละคู่จริงจังจนคนกลางอย่างแจ็คสันเกิดอาการมึนงง...
“ให้พวกเราเป็นแฟนของนายนะ...”
...เขาจะทำยังไงต่อไปดี...
...แจ็คสันหวังเป็นสมบัติของวง...
#ฟิคหน้ามืด
มีต่อมั้ยคะ
ตอบลบ