[SF] ALLURING (Markson)
ALLURING
Mark X Jackson
ห้องหับทุบเพดานสูงสองชั้นทำให้ที่นี่ดูใหญ่กว้างขวางแม้ผู้คนจะทำให้มันอึดอัดด้วยการเบียดเสียดเสื้อผ้าและร่างกายเข้าหากันไปตามเสียงเพลงของวงดนตรีสดบนยกพื้นเล็กๆ
บริเวณบันไดขึ้นชั้นสองข้างบาร์มีคนไม่พลุกพล่านมากนักและยังใกล้กับลานกว้างมองเห็นบรรยากาศได้โดยไม่ต้องเข้าไปร่วมวงเบียดกับใคร
มาร์คยืนจิบมาตินี่อยู่ตรงนี้มาสักพักแล้ว
ชายหนุ่มรูปร่างโปร่งผอมในเสื้อยีนโอเวอร์โค้ททับเสื้อคอกลมสีดำมองเผินๆก็เหมือนเด็กหนุ่มวัยมหาวิทยาลัยทั่วไป
แต่มาร์คไม่ใช่...เขาอายุ 25 มีการงานมั่นคงและฐานะค่อนข้างสูง ภาระการงานค่อนข้างมาก
ทำให้เวลา สำมะเลเทเมาลดน้อยลง แต่ถ้าว่างๆก็มาจิบแอลกอฮอล์ชมบรรยากาศบ้างเป็นบางครั้งบางคราว
และอาจหิ้วคนขึ้นห้องด้วยเป็นบางที
มาร์คเห็นใครคนนั้นตั้งแต่ร่างนั้นเดินออกมาจากกลุ่มคน...
อะไรบางอย่างรอบตัวชายคนนั้นมีแรงดึงดูดมหาศาลชนิดว่าคนถึงกับหันมองตามด้วยความสนใจ...มาร์คก็ด้วย
เส้นผมสีฟางอ่อนรับกับใบหน้าขาว
ดูจากไกลๆก็รู้ว่าเขาหน้าตาดี เสื้อเชิ้ตสีดำสนิทยาวปรกสะโพกและหลังมือขับผิวขาวสะอาดของเขาให้โดดเด่นท่ามกลางบรรยากาศสลัวๆของผับหรูกลางเมือง
ของประดับกายทั้งสร้อยจีซัส คาร์เทียข้อมือขวา
โครมฮาร์มข้อมือซ้ายบ่งบอกว่าฐานะของเขาไม่ได้อดอยากอะไร
รองเท้าหนังทรงสูงเดินมาทางนี้
เสียงกึงๆของบันไดเหล็กดังสะเทือนมาถึงหัวใจเขาให้เต้นเร็วกว่าจังหวะปกติ
มาร์คคิดว่าคงจะเดินขึ้นชั้นสอง...แต่ไม่...ผมคิดผิด
กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆฟุ้งกระจายไปในอากาศ
เผลอสูดดมกลิ่นนั้นเข้าไป รู้สึกงงงวยเหมือนตกอยู่ในภวังค์ไปชั่วขณะหนึ่ง
ก่อนจะคืนสติแจ่มชัดเมื่อมือนิ้วเล็กๆแตะเข้าที่ไหล่
ระยะห่างระหว่างเราน้อยลงจนน่าหวาดเสียว แต่ก็ดี
เพราะผมได้เห็นใบหน้าของเขาได้อย่างชัดเจน
เขาหล่อ...แต่น่ารักมากกว่า
ด้วยองค์ประกอบของใบหน้า ทั้งดวงตากลมโตหางตก คิ้วเรียวพาดเฉียง
จมูกโด่งปลายรั้นดูดื้อดึง ริมฝีปากอิ่มเอิบสีกุหลาบคลี่ยิ้มบางๆยั่วเย้า
เช่นเดียวกับดวงตากลมแต่งอายไลเนอร์เส้นหนาตวัดช้อนมอง
ดวงตาคู่นั้นดูดสติของผมไปหมด
ผมเหมือนตุ๊กตาไร้การควบคุมเมื่อทำอะไรไม่ได้นอกจากยืนเป็นรูปปั้นและมองหน้าเขาด้วยร่างกายที่เกร็งแข็ง
นิ้วเล็กเลื่อนลงมาสัมผัสหน้าอกผม เขาดูพอใจ ดวงตาโตพราวระยับ
ลิ้นเล็กๆสีแดงตวัดเลียริมฝีปาก สะโพกมนส่ายเบาๆเชื่องช้าตามจังหวะเพลงที่จู่ๆมันก็อุดอู้ในหู
เหมือนร่างกายของผมตัดการรับรู้ทุกสิ่งนอกเหนือจากร่างแสนยั่วยวนตรงหน้าออกไปจนหมด
ร่างเล็กยืนอยู่กับที่...ตรงหน้าผม
เขาขยับร่างกายเต้นพลิ้วไหว ทำเหมือนว่าผมเป็นเสาเป็นกำแพงให้เขาได้เกาะ
แต่เขาคงลืมไปว่าผมเป็นมนุษย์เพศชาย ไม่ใช่กำแพงหรือพระอิฐพระปูน...
คนตรงหน้าไม่หยุดแถมยังส่ายสะโพกไปมา
ผมรู้ว่ามันส่ายแรงขนาดไหนจากปลายเสื้อยาวที่พลิ้วตามสะโพกเขาไปนั่นแหละ
แล้วพอเขาส่ายมากๆเอวเล็กๆนั่นก็ยิ่งเห็นชัด ต้นขาเล็กถูไถข้างกายผม ไหล่ลาดกระแซะเบียดท่อนบนเป็นบางโอกาส
เขารู้ว่าจะทำยังไงให้คนคลั่ง...
ใบหน้าของผมอาจนิ่งเฉยแต่ผมกำลังกัดฟันกรอกอดทนต่อผัสสะยั่วเย้าให้สติแตก
สะกดร่างสิงโตร้ายไว้ยังไม่ให้กระโจนออกมาตะปบเขา เพราะยังอยากรู้ว่าเขาจะทำอะไรต่อ
เขายั่วได้น่าดูเลยทีเดียว
ใบหน้าน่ารักเอียงใกล้จะซบไหล่เขาแต่ไม่ซบ สะบัดใบหน้าโยกหัวไหล่ซ้ายทีขวาทีไปตามจังหวะเพลง
นิ้วเล็กพรมกับไหล่ผมเหมือนกำลังเล่นเปียโน
ในขณะที่ท่อนแขนเล็กเริ่มเลื้อยลงมาหยุดอยู่หน้าท้องเขา
เขาทำให้ผมรู้สึกเป็นปลาขาดน้ำ
เขาหัวเราะคิกคักสนุกสนาน
พลันก็หันร่างออกไปในจังหวะดนตรีกระชั้นขึ้น
สะโพกเล็กส่ายรัวเข้าจังหวะกระทบเนื้อผ้ากางเกงเขาดังตับๆ
“โอ้พระเจ้า”ผมเผลอครางออกมา
กำแก้วมาตินี่ในมือแน่นเพราะมันชักสั่นเกินไปแล้ว
พอๆกับขาที่มันอ่อนระทวยเพราะลีล่ายั่วของคนตรงหน้า
ดวงตากลมหรี่จ้องเขามีเล่ห์นัย
กระตุกริมฝีปากยิ้มท้าทาย ยื่นหน้าเข้ามาใกล้แล้วผละออก เหลือกลิ่นกายหอมหวานไว้ล่อลวง
เขาทำท่าจะผละจากผมไปจริงๆทำเอาผมผวาตัวโอบร่างเขาไว้...แล้วชิบหายเถอะ...เอวเขาน่ารวบมากอดจริงๆ
“คิกๆ”เสียงเขาหัวเราะซุกซน
เด็กซน น่าจับมาตีให้ก้นลายจริงๆเลย!
“ไปกินบะหมี่ห้องผมกัน”
ทุกอย่างมันดูเชื่องช้าไปหมดเมื่อมีเขาอยู่ข้างหน้าผม
ริมฝีปากของเราไม่หลุดออกจากกันตั้งแต่พวกเราเข้ามาในห้อง
ลิ้นเล็กตอบรับรสจูบผมอย่างเชี่ยวชาญ ส่วนผมก็ตะโบมจูบจับคางเล็กไว้
เปิดปากจิ้มลิ้มให้อ้ากว้างขึ้นแล้วดูดกลืนน้ำหวานภายในโพรงปากนุ่มอย่างตะกรุมตะกราม
สองแขนเล็กตวัดกอดคอผมเป็นที่ยึด ในขณะที่เอวบางโดนผมรวบยึดไว้ด้วยสองแขนแกร่ง
...ผมรู้ว่าตัวเองกำลังหยาบคาย
แต่ผมทนไม่ไหวแล้ว...
“คุณ
อ่า...”เขาพูดได้แค่นั้นแล้วก็ครางออกมาเสียงอ่อน ผมขบกระดูอ่อนใบหูเบาๆ
ตวัดเลียติ่งหูนุ่มนิ่มเจาะจิวสีดำ ดูดดุดเบาๆอย่างต้องการจะหยอกล้อ “ชื่อคุณ”
“แจ็คสัน”เขาตอบ
มือเล็กปลดกระดุมผมกางเกงผมออก ผมก็สอดมือเข้าไปสัมผัสแผ่นหลังบางเช่นกัน
“มาร์ค”
จากนั้นพวกเราก็โหมหากันแนบแน่นแทบไม่เหลือที่ว่างให้อากาศแทรกผ่าน
ผมรุกจูบลำคอขาว ไล้เลียเบาๆ เม้มปากมองผิวขาวสะอาดน่าทำรอย
“ผมทำรอยได้ไหม”
“แล้วแต่คุณ”เสียงแหบพร่าตอบกลับมาทันที
เยี่ยม...ผมคิดในใจ
อ้าปากดูดดึงผิวเนื้อขาวแรงๆ เสียงจ๊วบดังขึ้นระหว่างผิวนุ่มกับปากผม
แจ็คสันร้องเบาๆ มือเล็กกำแขนเสื้อผมกระตุกเบาๆเป็นเชิงให้เบาแรงลง
แต่ทำไม่ได้หรอก โทษตัวเองที่เกิดมาน่ากินขนาดนี้เถอะนะแจ็คสัน
ผมผลักเขาเข้ากำแพง
จับเสื้อถอดออกจากตัว แจ็คสันยืนมองผมด้วยสายตาวาววับ
...แม่เสือสาว...ถ้าไม่ติดว่าเขาเป็นผู้ชายผมได้เรียกเขาแบบนั้นไปแล้ว...
ผมโถมเข้าคร่อมเขาติดกำแพงอีกครั้ง
พวกเราจูบกัน มือเล็กของเขาเล่นกับสะโพกสอบของผม
เหมือนว่าเขาเริ่มจะไม่ไหวแล้วถึงได้ดึงขอบกางเกงแบบนั้น
“ใจเย็น”ผมกระซิบบอกเขา
จูบกกหูนิ่ม ทรุดตัวลงไปนั่งคุกเข่ากับพื้น ปลดกางเกงยีนของเขาออกให้
เหลือแค่กางเกงในขาสั้นสีดำ
ส่วนกลางลำตัวของเขาดุนผ้าออกมาเห็นชัดว่าแจ็คสันเริ่มจะมีอารมณ์แล้ว
“เคยมีใครทำแบบนี้ให้คุณหรือเปล่า
หืม?”ผมถามก่อนก้มลงใช้ปากดุนส่วนนั้น แจ็คสันครางเสียงอ่อน
มือน้อยจิกผนังด้านหลัง ส่ายหน้าไปมา ผมค่อนข้างแปลกใจ แต่นั่นถือว่าดีเลย
ผมได้เป็นคนแรกของเขา อย่างน้อยสักเรื่องก็ยังดี “สูดหายใจเข้าลึกๆ โอเคนะ”
เขาพยักหน้า ผมจึงเริ่มโลมท่อนเอ็นนั่นต่อ ตัวก็เล็ก ตรงนี้ก็ขนาดพอน่ารัก
น่ารักทั้งตัวเลยรึไงนะแจ็คสัน รูดกางเกงในลงมาจากสะโพกนิ่ม
พอใจกับความสะอาดสะอ้านไม่รกตา เขาทำความสะอาดตัวเองดีจัง
“มาร์ค
อ่า”เขาร้องครางวาบหวาม ยกขาขึ้นเล็กน้อยเพราะความเสียวกระสัน
ผมเหลือบมองใบหน้าแดงก่ำของเขานิดหน่อย ห่อปากดูดดุนส่วนปลายนั่นเบาๆ พลางยกมืออ้อมไปประคองก้อนเนื้อกลมนิ่มด้านหลังไม่ให้ร่างเล็กทรุดตัวลงมาก่อนจะถึงฝั่งฝัน
เพราะแค่เริ่มขาเขายังสั่นเลย ดูอินโนเซนต์กว่าที่คิดเยอะ
“มาร์ค อ่า ผม
ผมไม่ไหว อยาก...อื้ม...”
ผมยกยิ้มมุมปาก
ถอนปากจากส่วนชุ่มโชกด้วยน้ำลาย ลุกขึ้นโอบเอวคอดเข้าหาตัว ประกบจูบลงไปอีกครั้ง
แจ็คสันหลับตาจูบตอบกลับมา สองขาเพรียวกระโดดรัดสะโพกสอบ
มือเรียวประคองสะโพกนุ่มพาเดินไปที่เตียง สะเปะสะปะชนโต๊ะบ้าง
โซฟาบ้างเพราะแจ็คสันก็ช่างซนอย่างเหลือร้าย
ลิ้นเล็กๆนั่นทำเอาผมเสียศูนย์ไปหลายครั้ง
ผมกำลังจะโยนเขาลงเตียงแต่แจ็คสันไวกว่าเป็นฝ่ายโถมร่างดันผมจมเตียงไปแทน
ร่างเล็กที่เหลือเพียงเสื้อสีดำปิดสะโพกกลมนั่งคร่อมเอวชายหนุ่มไว้
ขยับท่อนล่างเสียดสีกันเร้าอารมณ์กันและกัน วางมือเล็กลงบนไหล่กว้าง
เลื่อนอีกมือสัมผัสของร้อนใต้กางเกงหนังสีดำแอบตื่นตระหนกเล็กน้อยยามจับคลึงแล้วขนาดมันใหญ่กว่าที่คิด
แต่กระนั้นก็ปลดกางเกงล้วงเข้าไปจับมันรูดให้ขยายตัวใหญ่คับมือเล็ก
“ไม่ไหวแน่”ปากเล็กๆบ่นงึมงำ
“คุณใหญ่เกินไปนะ”
“นั่นเป็นสิ่งที่ผู้ชายภูมิใจนี่”ผมยักคิ้วกวนๆไปให้เขา
แม่เสือสาว (ที่ผมแอบเรียกในใจ) ทำหน้ายุ่งยาก
มองซ้ายมองขวาพยายามจะหาอะไรบางอย่าง ร้องเหวอหลุดมาดไปนิดเพราะจู่ก็โดนแขนยาวโอบเอว
ตากลมมองตามมืออีกข้างของมาร์คที่หลุบหายเข้าไปใต้เตียงก่อนออกมาพร้อมขวดเจลและซองถุงยางอนามัย
แจ็คสันหยิบขวดเจลเทชโลมนิ้วตัวเอง แต่ผมจับเอาไว้ก่อน
แจ็คสันเลิกคิ้วสงสัย
ผมไม่ตอบแต่รูดเจลเหนียวๆมาชโลมนิ้วตัวเองแทน แขนบนเอวกระชับแน่นขึ้น
สะโพกอิ่มยกขึ้นรอท่าเหมือนรู้ว่าผมจะทำอะไรให้ “เด็กดี”
สองมือจับก้อนกลมนิ่มแยกออก สอดนิ้วเข้าไปเปิดทางช่องทางรัดแน่น
ลมหายใจของคนบนร่างสะดุดเล็กน้อย ดวงตากลมมองอ้อน ก้มหน้าลงมาจูบผม
พนันได้เลยว่าพรุ่งนี้เช้าปากแจ็คสันต้องบวมตุ่ยแน่ๆ
ผมสอดนิ้วจากสองนิ้วเป็นสามนิ้ว
หุบถ่างสอดเข้าลึกและถอนออกเพื่อปรับสภาพ
“อื้อ!”เขาดูจะตกใจเมื่อผมสอดนิ้วก้อยเข้าไปอีกเป็นสี่นิ้ว
แต่ผมก็ตามประกบจูบไม่ยอมให้เขาเอ่ยอะไรออกมา
แม้ดวงตากลมใสจะส่อแววตระหนกเมื่อนิ้วทั้งหมดถูกถอนออก
และแทนที่อะไรบางอย่างแข็งๆตรงปากทางรัก
แจ็คสันกดหน้าสะกดกลั้นเสียงครางกับอกแข็ง
ท่อนขาขาวสั่นระริกขณะกดสะโพกมนรับส่วนแข็งร้อนของผมเข้าไป ผนังนุ่มบีบรัดผมตลอดทั้งเส้นทาง
ผมครางอึดอัด “ซี๊ด!
แน่นชะมัด!”
ทันทีที่มันเข้าไปสุดความยาวช่วงตัวเล็กก็นิ่งขึงเกร็งตัวจนผมต้องกอดมานวดเอวนวดสะโพกให้เขาผ่อนคลายลง
ผ่านไปเกือบห้านาทีกว่าที่แจ็คสันจะตั้งตัวได้ ร่างเล็กค้ำมือกับอกผม
ใช้เข่าดันสะโพกตัวเองนั่งขึ้นลงกับส่วนร้อนรุ่ม
มาร์คนอนหนุนหมอนมองเอ็นเนื้อขนาดไม่ธรรมดาของตัวเองผลุบเข้าออกช่องทางนุ่มสีหวานก็กลืนน้ำลายอึก
จิกนิ้วกับฟูกครางเสียงอ่อนด้วยความอดทนอดกลั้น
กลิ่นไอฟีโรโมนกระจายฟุ้งปะปนกันจนไม่รู้ว่าของใครเป็นของใคร
กลิ่นกายแท้ๆของแจ็คสันหอมหวานแทบกลบกลิ่นน้ำหอมเข้มๆที่เจ้าตัวพยายามพรมใส่ตัวจนฟุ้ง
เสื้อสีดำเปียกเหงื่อแนบเนื้อไปกับลำตัวสวย
จุดสองจุดกลางหน้าอกดีดดันเนื้อผ้าออกมา ยิ่งคนตัวเล็กเปลี่ยนท่าทาง
เอนหลังจับข้อเท้าตัวเอง ส่ายสะโพกกลืนกินเอ็นเนื้อใหญ่วนไปเป็นวงกลม
ยิ่งกลายเป็นภาพที่ไม่สามารถละสายตาไปไหนได้เลย
“อื้อ...อ๊ะ
อ๋า”เสียงครางแหบกระเส่าแผ่วหวิวเร้าอารมณ์ ทำเอามาร์คเผลอครางเสียวออกมาง่ายๆ
ทั้งรูป รส
กลิ่น เสียงของแจ็คสันเหมือนยาพิษรุนแรงที่ฆ่าคนที่เห็นได้ในทันที
ใบหน้าน่ารักสะบัดส่งเสียงครางทั้งสุขสมและทรมานทุกครั้งที่มันเข้าไปลึก
อันที่จริงถ้าเทียบขนาดกันแล้วแจ็คสันคงเจ็บไม่ใช่น้อยๆเลยแหละ
หัวคิ้วเรียวยกสูงปลายคิ้วตก แก้มกลมแดงก่ำ ปากสีช้ำเผยอครางเสียงกระเส่า แก้มก้นนิ่มไหวตบหน้าขาเขาดังตับๆเป็นจังหวะจะโคน
มาร์คนอนนิ่งสักพักให้อีกคนได้ปรับตัว
พอเห็นว่าแจ็คสันพอไหวแล้วก็ส่งมือไปจับสะโพกเล็ก ขยับสวนจังหวะไม่ให้แจ็คสันออกแรงคนเดียว
คนตัวเล็กมีสีหน้าพึงพอใจ
อ้าขากว้างส่ายสะโพกไปมาส่งผลให้ท่อนร้อนในช่องทางนุ่มโดนบดเบียดไปทุกบริเวณ
มาร์คแทบละลายเพราะความเร่าร้อนของอีกคน
สะโพกอวบอิ่มสวนบดจับจังหวะกับเขาคล้องจองแทบจะเป็นคนเดียวกัน
“อ๋า มาร์ค
อืม”
“แจ็คสัน อ๋า
ดีครับ แจ็คสัน”
มาร์ครู้สึกดีเกินไป
รู้สึกว่าเท่านี้ยังไม่พอต่อความต้องการ เขาอยากทำแจ็คสันแรงกว่านี้
แค่คิดแต่ร่างกายดันทำเกินคำสั่งสมอง
สะโพกสอบเด้งจากฟูกนอนกระแทกเข้าหาร่างเล็กในจังหวะที่แจ็คสันกำลังย่อลงมากลืนกินส่วนปลายงัดท้องร่างน้อยลอยขึ้นไปวูบใหญ่
“อ๋า!!!”คนตัวเล็กร้องลั่นห้อง น้ำตาใสๆไหลลงมาหางตาดูน่าสงสาร
มือเล็กกุมท้องน้อย ดูจุกจนขยับไม่ได้ ส่งสายตามาตัดพ้อจนคนใจร้อนรู้สึกผิด มาร์คส่งมือไปประคองแก้มนุ่มนิ่มเกลี่ยน้ำตาใส
ลุกขึ้นโอบประคองหลังบางลงไปนอนแทน
“ขอโทษนะ
เดี๋ยวผมทำเอง”บอกน้ำเสียงนุ่มนวล จับข้อเท้าเล็กขึ้นพาดบนไหล่ผอม
กดจูบประโลมคนเสียขวัญไปเมื่อครู่เป็นการขอโทษ สะโพกสอบเริ่มขยับเบาๆอีกครั้ง
สองมือแกร่งวางอยู่ข้างศีรษะกลม
จากมุมตรงนี้เขามองเห็นความน่ารักของคนใต้ร่างมากมาย ใบหน้ากลมแดงก่ำสะบัดไปมาด้วยความเสียวกระสัน
ริมฝีปากสีช้ำเผยอครองเครือเสียงกระเส่าหวาน
เส้นผมสีทองยุ่งเหยิงกระจายบนหมอนใบใหญ่บนเตียงกว้าง ลำคอแดงเรื่อจนทำให้มาร์คสงสัยว่าแล้วใต้เสื้อสีดำตัวนั้นจะแดงขนาดไหนกันนะ
“แจ็คสัน”
“ฮะ...อื๋อ
ครับ”
“ถอดเสื้อหน่อยสิครับ”
ตากลมปรือมองจ้องตาเขา
หลับตาปี๋เพราะส่วนร้อนกระทบจุดอ่อนไหว
นิ้วเล็กค่อยๆปลดประดุมเสื้อตัวเองทีละเม็ดๆ จนในที่สุดผ้าสีเข้มก็หลุดออกจากร่าง
เผยให้เห็นหน้าอกแน่นเนียนขาวสล้าง
กล้ามเนื้อลีนๆสวยงามประดับร่างเล็กให้งดงามราวกับรูปปั้น ดึงดูดที่สุด
คงไม่พ้นจุดสีชมพูเล็กๆสองจุดบนอกคนละข้างนั่นที่ดีดผึงตั้งชันเพราะแรงอารมณ์
มาร์คคราง
ส่วนกลางลำตัวดีดผึงจนร่างน้อยสะดุ้งโหยง ไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ๆมาร์คถึงได้คึกขึ้นมา
“อ๋า! มาร์ค! มาร์ค!”แขนน้อยโอบรอบลำคอแกร่งร้องเสียงดังระบายความอัดอั้น
สะโพกกลมสั่นไหวเพราะโดนกระแทกกระทั้งรัวถี่จนหายใจไม่ออก
เริดหน้าท้องขึ้นรับส่วนใหญ่โตเข้ามาอย่างลึกล้ำ ส่ายหน้าวาบหวามแทบเสียสติ
เพราะโดนเล้าโลมทั้งบนทั้งล่าง
ปากเรียวร้อนลากลิ้นร้อนผ่านกล้ามเนื้อหน้าอกแน่นนุ่ม
ครอบครองดูดกัดตุ่มไตสีสวยชูชันขึ้นตามอารมณ์ ดูดฟัดไม่กลัวว่าแจ็คสันจะเจ็บ
เม้มไว้กลางริมฝีปากใช้ปลายลิ้นละเลงขึ้นลงรัวๆอย่างสนุกสนาน
มือเรียวลูบร่างกายน่าหลงใหล บีบฟัดมันมือ ขยับสะโพกเพิ่มจังหวะรักช่วงช่าง ช่องทางรักบีบรัดเป็นจังหวะหนักๆบ่งบอกว่าแจ็คสันใกล้จะเสร็จ
ชายหนุ่มทิ้งทุกอย่างที่ทำอยู่โถมความสนใจทั้งหมดไปที่ท่อนล่าง
ผิวส่วนนั้นร้อนผ่าว
ส่ายสะโพกล้ำลึกเข้าหาประตูสวรรค์ขึ้นสีช้ำจากการเสียดสีครั้งแล้วครั้งเล่า
“แจ็คสัน
แจ็คสัน คนดี อืมมม เยี่ยม”
“มาร์ค อื้อ แรง! อ่า...ลึกไป อื้ม จะเสร็จ!”
จนในที่สุดประตูก็เปิด
น้ำป่าสีน้ำนมไหลหลั่งท่วมท่อระบายน้ำที่ไม่อาจรองรับปริมาณมหาศาลได้
ส่วนที่เหลือทะลักกระฉอกจากปากทางสีหวานเปรอะซอกขาขาว
ร่างสองร่างกอดก่ายกันแน่น
ต่างคนต่างหอบเหนื่อยอ่อนจากเกมรักสุดเร่าร้อน มาร์คหลับตาใช้แก้มถูแก้มนวลนิ่ม
จูบกระหม่อมชื้นเหงื่อ ตามด้วยริมฝีปากอิ่มแตกช้ำ
ลืมตาขึ้นสบตากับดวงตากลมที่จ้องรออยู่ก่อน
“กลับมาตอนไหน?”
“เย็นนี้เอง...”แจ็คสันตอบ
“อยากเซอร์ไพร์สเลยไปเที่ยวรอ ไม่นึกว่าจะเจอกันที่นั่น”
“คิดถึง...”มาร์คยิ้มอ่อนโยน
ใช้นิ้วเรียวเกลี่ยปอยผมชื้นสีอ่อน
“ผมก็คิดถึงมาร์ค”แจ็คสันยิ้มกว้าง
โถมกอดชายหนุ่มที่ได้ชื่อว่าคนรักของตัวเองแน่น ซุกหัวกลมๆออดอ้อน
“กว่าจะขอป่ะป๊ามาหามาร์คได้ ต้องขนลูกล่อลูกชนทุกทางเลยนะ”
มาร์คหัวเราะ
พอจะรู้ว่ามันเหนื่อยขนาดไหนกว่าจะให้ตาแก่หวงลูกชายคนนั้นปล่อยลูกคนเล็กหัวแก้วหัวแหวนให้โผเข้าอ้อมกอดเขาเหมือนตอนนี้
“แล้วจะมาอยู่ที่นี่นานเท่าไหร่ล่ะ?”
“ผมปิดเทอมเล็ก...สองสัปดาห์”
“นานนะนั่น”
แจ็คสันเงยหน้าขึ้นมาทำหน้ายุ่งใส่ทันที
“นานอะไรล่ะ ผมเปิดเทอมตั้งห้าเดือน ไม่ได้เจอพี่ตั้งห้าเดือนเลยนะ แค่สองสัปดาห์มันจะพออะไรล่ะ! ไม่คิดถึงผมล่ะสิ!”
“เฮ้ยๆ”มาร์คตาโต
รีบกอดคนตัวเล็กแนบอก “ไม่ใช่แบบนั้น พี่ดีใจ...”
“ผมก็ดีใจ”
“ดีใจที่คืนนี้มีน้องหนูตัวน้อยๆมานอนกก”
“เลิกกันเลยไหมมาร์ค”คนตัวเล็กทำเสียงขุ่น
รู้แหละว่ามาร์คหิ้วคนนั้นคนนี้ขึ้นโรงแรมตอนเขาไม่อยู่ แต่แจ็คสันก็ไม่ได้ห้ามปรามอะไร
เพราะรู้ว่าธรรมชาติของผู้ชายต้องมีระบายบ้าง
แค่ขออย่างเดียวว่าเขาต้องเป็นคนเดียวเท่านั้นที่มาร์คหิ้วขึ้นห้องและต้องป้องกันและรู้จักเลือกคน...เอ๊ะ
ไม่ใช่อย่างเดียวแล้วเหรอ?
“ล้อเล่นน่า”ชายหนุ่มยิ้มกว้างเห็นรอยยับบนใบหน้า
มีความสุขตั้งแต่เห็นหน้าน่ารักๆกับตัวจิ๋วๆของแจ็คสันแล้ว กระชับอ้อมกอด
ฟัดแก้มซ้ายขวาของคนรักทั้งที่ส่วนนั้นยังไม่ถอดออก...
“มาร์คโว้ย! ดันเข้ามาอีกทำไม!”คนตัวเล็กกลายร่างจากแม่เสือเป็นดุอย่างเสือทันทีที่มาร์คทำท่าจะไม่หยุดแค่ครั้งเดียว
“ก็คิดถึงอ่ะ
แล้วตัวเองยังมายั่วเค้าอีกอ่ะ”
“ไม่ต้องมาแอ๊บ! เหนื่อย! จะนอน”
“กากาอ่า”
“ไม่ต้องมาสะกิด! ใจดีให้หิ้วใครก็ได้ระหว่างผมไม่อยู่นี่ไม่ได้ระบายความหื่นพี่เลยรึไง”
“พี่ไม่มี...ครั้งสุดท้ายที่พี่ทำก่อนวันนี้กับแจ็คสันคือคืนก่อนที่พี่จะส่งแจ็คสันขึ้นเครื่อง”น้ำเสียงทุ้มพูดจริงจัง
สบตาดวงตากลมอย่างพยายามจะสื่อว่าที่เขาพูดเป็นเรื่องจริงทั้งหมด
“พี่คิดถึงแต่นาย...พี่ทำกับคนอื่นไม่ได้จริงๆ...”
“...พี่มาร์ค”
“คิดถึงนะครับ
คิดถึงจริงๆ”ชายหนุ่มสวมกอดร่างเล็กแน่น น้ำเสียงสั่นเครือ “รักแจ็คสันนะครับ
รักคนเดียว”
แจ็คสันถอนหายใจ
ตบหลับคนอายุมากกว่าปุๆ กระชับอ้อมกอด หลับตาลงปล่อยใจไปในอ้อมกอดอุ่นๆจากคนรัก
“รักเหมือนกันครับ
มาร์ค...คนหื่นกาม”
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น