[SF] EXERT (MarkSon)
EXERT
Mark X Jackson
“ซี๊ด...อ่า...ซี๊ด....อ่า”ปากสีก่ำเผยอครางปนเจ็บปวดทรมาน
ฟันกระต่ายกัดลงมาสะกดกลั้นทุกครั้งที่ร่างชุ่มเหงื่อนั่นเกร็งสะโพกออกแรงไปที่ต้นขา
เหงื่อเม็ดเล็กไหลลงมาตามร่องไหปลาร้า หลุบเข้าไปในเสื้อกล้ามสีเทาเปียกเป็นดวงๆ
ใบหน้าหวานคมเชิดสะบัดผมสีอ่อนเปียกลู่ตามจังหวะ หน้าอกนูนหอบขยับขึ้นลงอย่างแรง
.
.
.
.
.
“มาร์ค...เก็บตาด้วย
ลอยไปบนฟ้าแล้ว”เสียงทุ้มนุ่มของเพื่อนตัวดีฉุดอารมณ์ Nc ของมาร์คไปหมดสิ้น อดส่งลูกถีบแรงๆกลับไปหาเพื่อนตัวดีไม่ได้
“ไปเต๊าะครูฝึกมึงไป”เสียงทุ้มบอกอย่างหงุดหงิด
จับดัมเบลขึ้นยกหลังพักยกไปมองคนที่มาออกกำลังกายอยู่ฝั่งตรงข้ามตัวเองอยู่นานสองนาน
...คนอะไรแม่งโครตเซ็กซี่...คิดไปบ่นชิบหายกับตัวเองไป
วันนี้นัดกับจินยองเพื่อนรักมาออกกำลังกายเสริมกล้ามเนื้อกันหลังจากโดนแฟนปรามาสว่ากล้ามน้อยกว่าฝ่ายรุกทั้งคู่
ด้วยศักดิ์ศรีความเมะที่หลายคนเข้าใจผิดกันเลยสละเวลาจากการทำงานและการนอนกลางวัน
ขุดตัวเองมาขุนกล้ามในฟิตเนสคอนโดมาร่วมจะเดือนหนึ่งแล้ว ใครจะคิดว่าดันได้มาเจอของดี...
...ของดีก็เมียมาร์คนี่ไง! โอ้โห มาปล่อยสวนอ้อยแบบนี่เฮียก็แย่สิหนู!....
มาร์คส่งสายตาอาฆาตไปทางซ้าย
ส่งรังสีอำมหิตไปทางขวา แล้วสุดท้ายก็ส่งสายตาอ้อนวอนให้สุดที่รักที่ไม่ยอมมองมาเสียที
ทั้งที่รู้ว่าเขาก็อยู่ตรงนี้ ปกติก็เห็นอยู่กับบ้านเป็นแม่บ้านแม่เรือน
จะออกกำลังกายก็ไปออกอยู่นอกบ้าน แล้วทำไมรอบนี้ถึงมาเล่นที่ฟิตเนสคอนโด
หนูก็รู้ว่าที่นี่คู่กรณีเฮียเยอะ
...นั่นๆ
มันมาแล้วหนึ่งราย...
“ว่าไงครับน้องแจ็คสัน
ดีใจจังที่ได้เจอ มีอะไรให้พี่ช่วยไหม? พี่โปรนะ”หนุ่มกล้ามโตหุ่นนายแบบเดินมาทักทายคนตัวเล็กที่พักยกมาเช็ดหน้าเช็ดตา
แถมแจ็คสันก็ยังจะเงยหน้ายิ้มน่ารักกลับไปให้อีก
“สวัสดีครับพี่จุนคยอง
ไม่เป็นไรครับ ผมแค่มาเล่นแป๊ปๆก็กลับแล้วครับ”
“แหม นึกว่าเฝ้าใครซะอีก”
“ใครเหรอครับ?
ผมมาคนเดียวนะ”ว่าแล้วก็หัวเราะกิ๊กกั๊กไม่ยอมหันมองมา
ผิดกับเจ้าจุนคอยองอะไรนั่นที่ส่งสายตาเยาะเย้ยมาให้ คงคิดว่าผมกับแจ็คสันยังไม่ได้คบล่ะสิ
ผิดแล้วพี่น้อง นอกจากจะจีบกันติดแล้ว ยังท้องติดกันมาหลายรอบแล้วด้วยเถอะ
“ไม่ไปแสดงความเป็นเจ้าของหน่อยเหรอ?”จินยองเดินมาค้ำหัวผมแล้วถาม
แป๊ปนะ ผมอายุมากกว่านะ มายืนค้ำหัวกันแบบนี้มันใช่เหรอ?
ส่งสายตาดุๆไปเจ้าตัวก็ยักไหล่เก็บมือมากอดอก “โน่น โอบไหล่กันแล้ว
อึ๋มน้องกำลังจะโดนจับล่ะ”
...เรื่องไหนก็ยอมได้
ยกเว้นอึ๋มน้อง เฮียจะไม่ยอมให้ใครแตะ!!!...
มาร์คลุกพรวด
ก้าวฉับๆไปโอบไหล่เล็กยึดมากอดไว้จนแทบจะจมอก
“ขอโทษนะครับ
เมียผม ผมสอนเองได้”
“มาร์ค!!!”เจ้าลูกหมาในอ้อมกอดส่งสายตาดุๆมาให้ นิ้วเล็กหยิกสีข้างผมจนเจ็บไปหมด
แจ็คสันไม่ชอบให้ผมเรียกสถานะบนเตียง เจ้าตัวบอกว่ามันน่าอาย
แต่ในตอนนี้ต้องประกาศให้ชัด ไม่งั้นก็จะมีฝูงไรมาตอมแจ็คสันยั้วเยี้ยะน่ารำคาญแน่ๆ
“น่านะคนดี
ออกกำลังกายนานแล้ว กลับห้องเนอะ”พูดเองเออเองไม่ถามความสมัครใจ
รวบเอวบางยื้อจะพากลับ แจ็คสันขืนตัวส่งสายดุมาเป็นเชิง ถ้าบังคับกันมีเรื่อง
แล้วคิดว่ามาร์คจะกลัวเหรอครับ?...
.
.
.
“ผมจะไปดึงข้อ”
“ครับ”
...ผมต้องทำหน้าที่หัวหน้าคนรักครอบครัวให้ดีสิครับ
ถ่อ...
คนตัวเล็กเดินไปสะบัดมือหน้าเครื่องดึงข้อ
ผมเดินไปปรับระดับลงให้อย่างเอาใจ แต่สุดท้ายก็โดนแจ็คสันมองแรงใส่
...เฮียผิดอะไรอีกล่ะครับตัวเล็ก
T.T…
“ผมไม่ได้เตี้ยขนาดนั้นโว้ย!”แจ็คสันแยกเขี้ยวฟันกระต่ายออกมาขู่อย่างน่ารัก เดินไปปรับเครื่องใหม่เอง
จับราวยึดไว้ให้มั่นแล้วยกตัวเองขึ้น
เส้นกล้ามเนื้อสวยบนร่างกายเบ่งชัด
ต้นแขนขาวๆประดับกล้ามลีนสวย ถ้ามองแบบไม่อกุศลก็คงจะไม่อะไร แต่พอดีว่าผมไม่ใช่ไง
ยิ่งสะโพกกลมๆนั่นกระดกไปข้างหน้าตอนยกตัวขึ้นนี่ทำเอาสมองรื้อภาพเหตุการณ์บางอย่างออกมาเทกระจานจนตัวร้อนไปหมด
เอวเล็กคอดรับกับก้นกลมเป็นทรงชัด นึกหงุดหงิดกางเกงที่บางจนเกินไปเลยทำให้เน้นรูปทรงขนาดนี้
“อึก...ฮ่า!”
เสียงแหบพร่าร้องเบาๆ
จากตรงนี้ผมได้ยินชัดเจนเหลือเกิน
แจ็คสันกำลังยั่วประสาทผม...ทั้งที่รู้ว่าผมเป็นคนยังไงแต่ก็ยังจะทำ
“ฮึบ...สี่”
“...”
“...ห้า...ฮ่า”
“...”
“อืม...หะ หก”
...ไม่ไหวแล้ว...
ทนมองได้ไม่ถึงสิบครั้งผมก็เดินไปอุ้มคนตัวเล็กไว้
ขาเพรียวตวัดรอบเอวผมด้วยความตกใจ
คงคาดไม่ถึงว่าผมจะเดินไปอุ้มเขาจากเครื่องเล่นเลยแบบนี้
“ป่ะ
กลับกันเถอะครับ”
“เฮ้! มาร์ค ผมจะเล่นต่อ”แจ็คสันโวยวาย ตัวท่อนบนเอนไปด้านหลังผม
มือน้อยๆทุบหลังตุบตับ เจ็บนิดๆนะ
แต่ถ้าเทียบกับสิ่งที่คนบนบ่านี่กำลังจะเจอคงจะเจ็บน้อยกว่าเยอะเลย
“กลับนะครับ...พี่ไม่ไหวแล้ว”
“มาร์ค อย่า”แจ็คสันดันบ่าผมไว้ไม่ยอมให้ผมก้มไปสัมผัสเขาทั้งที่เสื้อผ้าของเราทั้งคู่หลุดลุ่ย
ทั้งที่เขาก็ดูมีอารมณ์ร่วมหลังผมปลุกอารมณ์เขาตั้งแต่หน้าห้องยันมาถึงโซฟาหน้าโทรทัศน์ตรงนี้
คนตัวเล็กก็เหมือนจะรู้ว่าผมสงสัยอะไรเลยยกมือมาลูบใบหน้าเบาๆ
ทุกครั้งที่เขาต้องการให้ผมหยุดฟัง “ผมขออาบน้ำก่อนนะครับ ตัวผมเหนียวหมดแล้ว”
“ไม่ต้องหรอก
ตัวแจ็คสันหอมจะตาย”ผมจรดข้างแก้มนิ่มฟอดใหญ่เป็นการยืนยัน แต่แจ็คสันส่ายหน้าไปมา
“นะครับ...นะ”แจ็คสันอ้อนเสียงหวาน ปลายจมูกรั้นซุกซนตรงปลายคางผม
ทำตัวเหมือนลูกหมาน้อยๆน่ารักชวนใจอ่อน
“นะ”
“เฮ้อ...ก็ได้ครับ”
สุดท้ายแล้วผมก็ปล่อยโมจิหอมๆไปจากอ้อมกอด
แจ็คสันเดินตัวปลิวเข้าห้องน้ำ ในขณะที่ผมกำลังนั่งเศร้า สงสัยก็สงสัย อยากก็อยาก แต่ทำอะไรไม่ได้
ชีวิตมาร์คต้วนคนกลัวเมียนี่น่าสงสารเหลือเกิน…
นั่งอเนจอนาถใจตัวเองสักพักถึงลุกไปอาบน้ำห้องน้ำเล็ก
ปล่อยสายน้ำชโลมจิตใจและบำบัดร่างกายให้คลายความรุ่มร้อนลง มันบ้าชะมัดที่เกิดอารมณ์ง่ายๆกับผู้ชายด้วยกัน
...ไม่สิ
กับแจ็คสันคนเดียว
คนตัวเล็กคนนั้นมีเซ็กซ์แอพเพียวสูงจนน่าอันตราย
ทำอะไรก็ยั่วยวนน่าจับฟัดลงเตียงไปเสียหมด ยิ่งหลังๆที่ลดความอ้วนจนเหลือตัวกระจึ๋งเดียว
ออร่าความเซ็กซี่ของแจ็คสันยิ่งเพิ่มเป็นทวีคูณ...
อืม...ส่วนหนึ่งคงเพราะพอผอมแล้วย่ามใจใส่แต่ขาสั้นโชว์ขาขาวมากกว่า...
...พอคิดก็แล้วหวงเลย...
ยืนสงบสติตัวเองใต้ฝักบัวอยู่นานสองนาน
ออกมาอีกทีทั้งห้องก็มืดสนิท เหลือแค่ไฟจากห้องนอนแง้มประตูทิ้งไว้
มาร์คเดินไปกำลังจะดันประตูออกก็ชะงักมองภาพข้างในตาค้าง
.
.
.
“อึก...อือ
มาร์ค อืม เฮีย”
ร่างเล็กๆขาวๆบนเตียงกำลังทำในสิ่งที่มาร์คไม่คิดว่าจะได้เห็น
แจ็คสันในชุดคลุมอาบน้ำสีขาวบริสุทธิ์นั่งคุกเข่า ใกล้ๆนั่นมีขวดน้ำยาหล่อลื่นเปิดฝาตกอยู่
มือข้างหนึ่งผลุบไปด้านหลังใต้เสื้อคลุมขยับเข้าออกด้วยจังหวะแช่มช้า
มืออีกด้านแหวกรอยแยกด้านหน้าสัมผัสแก่นกายสีสวยรูดรั้งบรรเทาความปวดหนึบ
ใบหน้าหวานเรื่อแดงเชิดขึ้น ปากอิ่มเผยอครางเสียงกระเส่าร้องเรียกชื่อคนหน้าประตูไม่หยุด
ดวงตากลมปรือปรอยคลอน้ำตา กลิ่นกายหอมฟุ้งกระจายปะปนกับไออากาศร้อนภายในห้องเพราะยังไม่ได้เปิดเครื่องปรับอากาศ
“อืม มาร์ค
อ๊ะ แรงอีก จะเสร็จ อื้อ”คนตัวเล็กยังร้องเรียกชื่ออีกคน มาร์คกลืนน้ำลายดังอึก
เหงื่อไคลขับออกมาผสมกับน้ำประปาบนผิว อุณหภูมิร่างกายร้อนผ่าว โดยเฉพาะส่วนกลางลำตัวที่กำลังตุงผ่านผ้าขนหนูออกมา
ชายหนุ่มร้องซี๊ดในลำ ตามองภาพในห้องราวกับพวกถ้ำมอง
มือเรียวคลำส่วนหัวของตัวเองรูดรั้งเบาๆ กระกบสองมือระหว่างลำเอ็น
เลื่อนสายตาลงมามองมือเล็กที่ผลุบไปด้านหลัง สร้างจินตนาการไว้ในหัว
กำมือเหลือช่องว่างระหว่างนิ้ว
ขยับสะโพกคิดว่าตัวเองกำลังสวนกายกับสะโพกอวบอิ่มนั่นจริงๆ
“มาร์ค ฮื้อ
ไม่ไหว จะไม่ไหวแล้ว เข้ามา อ๊า เข้ามา!!!”
พลันดวงตากลมคลอน้ำตาก็หันมามองเขา
ขอร้องเสียงกระสันอยากเหมือนใจจะขาด ชายหนุ่มลืมสิ้นทุกสิ่ง เปิดประตูสะบัดผ้าขนหนูทิ้ง
ดันคนรักนอนบนที่นอน จับขาขาวแยกออก มองนิ้วเล็กสามนิ้วที่ยังคาอยู่ในช่องทางรัก
ดึงมันออกและแทนที่ด้วยสิ่งที่แจ็คสันต้องการพรวดเดียวมิดด้าม
“อ๊า!!!”เสียงแหบสั่นพร่าร้องเสียงหลง ตวัดขาโอบรอบเอวคนตัวสูงกว่า
จิกนิ้วลงกับที่นอน หน้าอกเริดขึ้นสูงค้างไว้จุกๆ น้ำตาไหลลงมาช้าๆ
ไม่ทันจะได้เอ่ยขอร้องอะไร กายแกร่งก็ซัดพายุอารมณ์เข้าหาจนร่างเล็กสั่นคลอน
สะโพกอิ่มไหวรัวกระทบเนื้อดังตับๆประสานกับเสียงครางสุขสมของคนทั้งคู่
มาร์คละแขนด้านหนึ่งกอดเอวเล็กไว้อย่างหวงแหนกลัวว่าตัวเองจะทำแรงจนเอวเล็กๆนี่หักเอา
อีกด้านค้ำแขนข้างศีรษะกลมส่ายไหวไปมา พิจใบหน้าหวานคมเม้มปาก ขมวดคิ้วเหมือนตอนกำลังเล่นเครื่องเล่นในฟิตเนสไม่มีผิดเพี้ยน
เพียงแต่ดวงตากลมนั้นคลอน้ำทอประกายยั่วยวนและร้องขอไว้มากกว่า
“มาร์ค อ่า...”
“เรียกเฮีย”
“เฮีย อื้อ
เฮีย จูบเจีย จูบ”
มาร์คก้มหน้าลงไป
ประกบริมฝีปากดูดกลืนปากอิ่มแดงอย่างหื่นประหาย
แจ็คสันตอบรับได้อย่างเร่าร้อนรุนแรงไม่แพ้กัน ปลายลิ้นเล็กหยอกล้อเกี่ยวพันกับเขา
หลับตาสั่งเสียงอืออาในลำคอ ปลายจมูกรั้นดุดดันแก้มเขา
สะโพกกลมโยกไหวตอบรับเขาได้ราวกับเป็นคนเดียวกัน
ลงล็อกยิ่งกว่ารูกลอนประตูกับกุญแจ ภายในบีบรัดกระตุกเป็นจังหวะอย่างรู้ความ
มาร์คก็ส่ายสะโพกสัมผัสจุดอ่อนไหวภายในของคนรัก กล้ามเนื้อขาวเกร็งขึ้นเป็นลูกเสียดสีกับลูกระนาดของคนบนร่างร้อนผ่าวส่งเข้าไปในกาย
สร้างความเสียวกระสันให้กับคนทั้งคู่
เสื้อคลุมอาบน้ำหลุดลุ่ยจากแรงกระทำแสดงจุดแต้มสองจุดสีสวยชูช่อยวนตาบนกล้ามเนื้อนูนแน่นที่ส่ายไหวขึ้นลงตามจังหวะกระแทกกระทั้นเบื้องล่าง
มาร์คเลียปากมองจุดนั้น แลบลิ้นตวัดเลียหยอกล้อ สบตากับคนตัวเล็กที่เม้มปากแน่น
ดวงตาสั่นระริก
“เฮีย...อื้อ!!!”แจ็คสันสะบัดหน้าหนี เขินจนไม่กล้ามองปากเรียวที่ดูดเม้มหน้าอกนิ่มของตนด้านหนึ่ง
ส่วนอีกด้านก็มีมือเรียวมากำบีบเป็นรอยนิ้วก่ำแดง มาร์คบีบจับสองก้อนนูนหนุบหนับ
ส่ายสะโพกเพิ่มจังหวะลึกล้ำขึ้นเมื่อรู้สึกว่าใกล้ถึงจุดสุขสม เลื่อนมือประคองเอวและสะโพกเล็ก
หยัดตัวขึ้นถอดร่างออกจนเกือบหลุดแล้วกระแทกเข้าไปลึก แจ็คสันสะดุ้งเฮือก
ปลายนิ้วจิกหลักคอแกร่ง ส่งสายตาอ้อนวอนให้เบาแรง มาร์คก้มลงจูบคนขี้อ้อน
ร่อนสะโพกซ้ายทีขวาที
จนกระทั่งส่วนปลายกระตุกปลดปล่อยน้ำคาวสีขุ่นเข้าเติมเต็มช่องทางรัก
“อือ”แจ็คสันร้องในลำคอกระตุกปลดปล่อยออกมาในเวลาเดียวกัน
เสียวซาบซ่านไปทั้งเรือนกาย รู้สึกได้ถึงความสุขอันล้นปริ่มด้านหลัง
จูบเร่าร้อนยังคงดำเนินต่อเช่นเดียวกับช่องทางชุ่มรักยังไม่เป็นอิสระ
มาร์ครัดร่างคนตัวเล็กไว้แน่น มีแจ็คสันกอดหลังเอาไว้หลวมๆ ชายหนุ่มผละจูบออก
กอดซุกหน้าอกนิ่มไล้เลียยอดอกสีสวยราวกับบุตรกินนมมารดา
นิ้วเล็กเกลี่ยใบหน้าหล่อเหลาทั้งที่ตัวเองก็นอนเปลี้ยหมดแรง
ขมวดคิ้วรู้สึกวูบวาบในท้องน้อย
“เฮีย
ไม่เล่นสิ เจียเสียว”
“เสียวสิดี
เฮียอยากเล่นอีกรอบ”
“เฮีย
แต่เจียเหนื่อย”คนตัวเล็กร้องท้วง รู้สึกถึงการขยับขยายในร่างตน
มาร์คหัวเราะในลำคอ กอดเอวเล็กพลิกร่างประคองแจ็คสันขึ้นไปด้านบน
“เหนื่อยอะไร
เห็นโหนบาร์ได้มากกว่าสิบรอบขนาดนั้น แค่โยกบาร์เฮียรอบสองรอบคงไม่หนักไปหรอกจริงไหม?”
“ไอ้เฮียลามก! เจียเหนื่อยจริงๆนะโว้ย อ๊ะ!”คนตัวเล็กครางเสียงกระเส่า
ดิ้นไปมาก็ดันขยับไปโดนจุดเสียวในช่องทางร้อน
สะดุ้งถดกายเข้าหาท่อนเอ็นอุ่นที่เติบโตเต็มช่องทางขับไล่น้ำจากรอบก่อนไหลย้อยลงมาจามลำขาขาวผ่อง
เข้าล็อกพอดีเป๊ะจนคนตัวเล็กหน้าขึ้นสี ทั้งอายทั้งหงุดหงิด
มันเข้ากันดีจนน่าหงุดหงิดอ่ะ!!!
“เจียออกจะพร้อม
เอาน่า สนุกกับเฮียหน่อยนะ”มือเรียวประคองสะโพกนุ่มนุ่ม ขยำบีบดันลำตัวเล็กลอยขึ้นเล็กน้อยแล้วจับพาร่อนขึ้นลงเนิบนาบ
“อ๊ะ ไอ้ เฮีย
บ้า!!!”
.
.
.
แจ็คสันนั่งหน้าบูดบ่นเป็นภาษาจีนบ้านเกิดในอ่างน้ำอุ่นที่มาร์คเปิดและอุ้มเอาตัวเองมาปล่อยทิ้งไว้
ในขณะที่เจ้าตัวออกไปเก็บห้องนอน ขยับทีก็เจ็บแปลบๆที...ใครบอกว่าสองรอบกัน
กว่าจะพอใจไอ้เฮียบ้าก็ล่อเจียไปสี่รอบครึ่ง
รอบสุดท้ายนี่โดนเจียถีบเข้าให้น่ะสิถึงยอมหยุด ไม่งั้นสลบคาอกเหมือนที่ผ่านมาแน่ๆ
...ไม่น่าไปยั่วเฮียมันเลยจริงๆ
-*-...
เห็นว่าตั้งใจออกกำลังกายเลยกะจะให้รางวัลเสียหน่อย
แต่ไอ้เฮียบ้าก็เอาเกินความดีความชอบ เดี๋ยวจะโกรธให้แล้วล่ะ...จริงๆ
หยิบเสื้อคลุมอาบน้ำตัวใหม่มาสวมปิดรอยแดงพร้อยไปทั่วตัวอย่ากับคนเป็นอีสุกอีใส
มัดเชือกแน่น เดินขัดๆออกจากห้องน้ำ
พอมาร์คเห็นก็รีบวิ่งมาอุ้มพาไปนอนบนเตียงที่เปลี่ยนผ้าปูใหม่เรียบร้อย
เงยหน้ามองนาฬิกาบอกเวลาตีสองก็พ่นลมหายใจหงุดหงิด
“เฮียจะไปไหน”
“จะไปหายาให้เจียกินไงครับ
พรุ่งนี้จะได้ไม่ปวด”
“ไม่ได้ปวดขนาดนั้น
มานอนเหอะ พรุ่งนี้เฮียทำงานนี่”
“ไม่ได้หรอก
ถ้าเจียปวดตัวจะลุกมากินข้าวยังไง?”มาร์คส่ายหน้าเดินออกไปไม่รอให้แจ็คสันเรียกอีก
ปากอิ่มยู่งอน ทรุดตัวลงนอนตาปรือใกล้หลับ รู้สึกถึงแรงยุบข้างเตียง จะเงยหน้ามองก็มีเม็ดยายัดเข้าปาก
ตามด้วยริมฝีปากเรียวแนบลงมาส่งน้ำให้เขาได้กลืนยาสะดวก
มาร์คลูบผมนิ่มเบาๆ
ลงไปนอนอีกข้าง รวบคนตัวเล็กมานอนกอด จุ๊บกระหม่อมนิ่มด้วยความรัก
“แข็งชะมัด”เจ้าเจียน้อยงึมงำอยู่บนอก
นิ้วซุกซนจิ้มหน้าอกเขาแรงๆ มาร์คยิ้ม เลื่อนมือล้วงเข้าไปสะกิดอกนิ่มให้คนตัวเล็กถลึงตากลมป๊อกใส่
“ก็ไม่เหมือนบางคน
เล่นกล้ามแต่หน้าอกนิ่มเชียว”
“หยุดพูดเลย
นอนได้แล้ว!
เอามือออกจากก้นผมด้วย”หน้ากลมแดงก่ำดิ้นหนีมือซนบนสะโพกเบาๆ
“จับเฉยๆน่า
นอนนะครับ เจียเมียเฮีย”
“อย่าเรียกว่าเมีย...
ไม่ชอบ...”
“เรียกกันสองคนก็ไม่ได้เหรอ?”
“...”แจ็คสันเงียบไปจนมาร์คสงสัย
ก้มลงมองถึงเห็นว่าคนตัวเล็กหลับทั้งที่ยังเถียงกับเขาไม่เสร็จนั่นแหละ
สงสัยจะเหนื่อยจริงๆ แล้วแบบนี้ถือว่าเป็นคำอนุญาตรึเปล่านะ?
“จะเรียกอะไรก็คือที่รักของมาร์คนั่นแหละนะ...หลับฝันดีครับ
เด็กน้อยของเฮีย”
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น