[SF] RED SHIRT (MarkSon)
RED SHIRT
Mark x
Jackson
หลังการแสดงเสร็จ
พวกเขาก็มารออยู่ห้องแต่งตัวเพื่อรอรถมารับกลับบริษัท
มันเป็นเวลาพักผ่อนเล็กๆของพวกเขาหลักจากเหนื่อยจากงานมาทั้งวัน
พี่ใหญ่ของวงกำลังนั่งเล่นโซเชียลไล่ดูในทวิตเตอร์ของตัวเองผ่านๆ
ยิ้มให้กับทวิตให้กำลังใจหรือมุขจีบจากแฟนคลับ บางทวิตที่เป็นภาษาต่างชาติ
เขาไม่เข้าใจก็จริงแต่พอเห็นว่ารูปดิสเป็นเขาหรือเพื่อนในวงก็อดยิ้มเล็กๆชื่นใจไม่ได้
จะมีบ้างที่กระตุกเพราะคำด่าทอของคนบางกลุ่ม แต่เขาไม่ได้ใส่ใจมากนักหรอก
เข้าใจดีว่าการยืนอยู่ในจุดๆนี้เป็นการยากที่จะหลีกเลี่ยงความที่รักที่ชักของคนด้านนอก
เสียงเอะอะมะเทิ่งจากพวกน้องๆด้านหลังก็ยังไม่สามารถเจาะข้ามชั้นบรรยากาศของเขาได้เหมือนเคย
จะมีบ้างที่เสียงหัวเราะแหลมๆแสนคุ้นเคยนั่นดังแหวกอากาศเข้ามาให้สนใจมองได้เป็นบางครั้ง
แจ็คสันกำลังโชว์ท่าเต้นรวมไปถึงท่อนแรพที่ตัวเองได้เป็นแขกรับเชิญพิเศษกับศิลปินในเวทีที่ผ่านมา
เจ้าตัวดูภูมิอกภูมิใจ
เล่าเรื่องราวเจ๋งๆของตัวเองในวันนี้ให้เพื่อนร่วมวงคนอื่นฟังด้วยการแสดงท่าทางเวอร์ๆ
เส้นผมสีอ่อนปัดขึ้นเผยใบหน้าขาวสว่าง
ดวงตากลมโตนั้นเบิกกว้างและหรี่และปิดแบบนั้นจนนับไม่ถ้วน ริมฝีปากอิ่มน้ำสีแดงสดเปล่งเสียงเจี้อยแจ้วออกมาไม่หยุด
ร่างกายที่เจ้าตัวพยายามอย่างหนักเพื่อลดน้ำหนักและสร้างกล้ามเนื้อ
ทำให้เสื้อเชิ้ตสีแดงสดและกางเกงสีดำนั้นดูดีมากกว่าตอนเดบิวใหม่ๆที่เจ้าตัวไม่พอใจกับมันเอาเสียเลย
ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องแปลกไหม
แต่คนที่ชอบสีดำทึมๆเท่ๆกลับเข้ากันได้ดีกับสีสดๆได้อย่างน่ามหัศจรรย์
ไม่ว่าจะเป็นสีน้ำเงินตัวนั้น หรือเสื้อสีแดงสดในวันนี้...
มาร์คมองภาพนั้นไม่วางตา
จนกระทั่งดวงตากลมโตหันมาสบตาด้วย
“มาร์คว่างั้นป่ะ
นั่นมันเจ๋งไปเลย!”
“อืม...”ถึงจะไม่รู้ว่าพูดถึงเรื่องอะไร
แต่ก็ตอบไปตามความเคยชิน แจ็คสันพอใจกับคำตอบนั้นและก็กลับไปเมาท์กับคนอื่นๆต่อ
มาร์คก็กลับมาสนใจโทรศัพท์ในมืออีกครั้ง
ชายหนุ่มหยุดนิ้วกดดูภาพที่แฟนคลับส่งมาล่าสุด
มันเป็นภาพของแจ็คสันตอนกำลังจะขึ้นรถ เด็กนั่นยิ้มอ้าปากเหมือนเด็กๆ
ดวงตากลมโตสดใสเหมือนลูกหมาไม่มีผิด ถึงจะตั้งกระบังผมซะเท่ขนาดไหนก็เถอะ
แต่ทั้งหมดทั้งมวลรองจากเสื้อเชิ้ตสีแดง ก็เป็นส่วนโค้งนูนเห็นชัดนั่น
ถึงจะไม่ได้ตั้งใจแต่ก็ไม่มีใครปฏิเสธได้ว่าไม่สนใจจุดนั้นกันเลย
ซึ่งมาร์คไม่ใช่แค่ไม่ปฏิเสธแต่กลับยอมรับหน้าด้านๆว่ามองจุดเขม็งมากกว่าจุดไหนเสียอีก
...ใหญ่ขึ้น?...
หันกลับไปมองรูมเมทตัวเองอีกที
หรี่ตามองบั้นท้ายนูนแน่นกระแทกตานั้นอย่างพินิจพิเคราะห์ ชายหนุ่มส่ายหน้า
ก้มมองรูปในโทรศัพท์แล้วเลื่อนดูภาพอื่นต่อ
...เอาเสื้อลงแบบนั้นจะไปรู้ได้ยังไง...
...แค่มองมันไม่รู้หรอก...
.
.
.
.
“มาร์ค!
จับตรงไหนอยู่วะ!”เสียงโหวกเหวกโวยวายไม่เต็มเสียงของคนอายุน้อยกว่าไม่ทำให้มือเรียวที่กำลังยุ่งย่ามอยู่กับอวัยวะที่กำลังเป็นที่กล่าวถึงหยุด ซ้ำยังขยำจนเจ้าของก้อนกลมๆร้องโอยเบาๆ นิ่วหน้ากลัวจะโดนบีบจนช้ำเอา
“มันใหญ่ขึ้นรึเปล่า?”
“หา?
พี่ว่าอะไรนะ”เด็กฮ่องกงยังไม่รู้ว่าพี่ใหญ่ของวงกำลังพูดถึงเรื่องอะไร
แล้วไอ้การที่จู่ๆก็ลากเขามาเข้าห้องน้ำแล้วปลุกปล้ำเข้ามากอด จับก้นเขาหนุบหนับแบบนี้มันใช่ที่ไหนกัน!
“ไม่รู้แหละ!
ปล่อยเลยนะ โรคจิตรึไงมาจับก้นคนอื่นเขาแบบนี้”ผลักคนอายุมากกว่าออก กอดอก
ขมวดคิ้วทำตาดุใส่คนที่นอกจากเพื่อนร่วมวงก็ยังเป็นคนร่วมใช้ความสัมพันธ์พิเศษด้วย
“แค่สงสัย”
“สงสัยอะไรของพี่?”
“ว่าก้นมันใหญ่ขึ้นรึเปล่า”
แจ็คสันหน้าแดงวาบ
อ้าปากพะงาบๆเงิบกับความหน้าทนของคนตรงหน้า
“ใครมันจะไปรู้วะ!
ถอยเลย!”แจ็คสันร้องปกปิดความร้อนบนใบหน้า
ดันตัวมาร์คออกจากทาง เปิดประตูห้องน้ำออกไปเพื่อหนีคนแสนจะเถรตรง
เปิดก๊อกน้ำล้างมือแก้เก้อ รอมาร์คเดินตามออกมา
แต่แทนที่ชายหนุ่มจะเดินออกไปหรือยืนรอเขาเฉยๆกลับเข้ามาสวมกอดจากทางด้านหลัง
ดันด้านหน้าเขาติดซิงก์ มือโอบรอบเอวแน่นไม่ให้หลุดไปไหน
สะโพกสอบแนบกับบั้นท้ายอวบอิ่มแนบชิดจนไม่เหลือช่องว่าง แจ็คสันหน้าแดงวาบเมื่อรู้สึกถึงอะไรบางอย่างกำลังรุกรานเขาอยู่
ใบหน้าหล่อเหลาแนบแก้มตอบแนบแก้มใส
เอียงคอไล้จมูกไปตามกรอบหน้าคมหวาน ริมฝีปากร้อนเฉียดใบหูนิ่มไปเพียงนิด
เสียงทุ้มกระซิบกระซาบแผ่วเบาทำเอาคนในอ้อมกอดร้อนวูบวาบตั้งแต่หัวจรดเท้า
“กลับห้องไปขอพิสูจน์หน่อยนะ”
ประตูห้องถูกปิดล็อก
สมาชิกวงกลับเข้าห้องนอน ไฟด้านนอกมืดสนิท
เป็นเวลาที่เหมาะกับการทำกิจกรรมบางอย่างที่ต้องการความเป็นส่วนตัว...
ลมหายใจร้อนของคนสองคนประสานกัน
ในขณะที่ริมฝีปากอวบอิ่มโดนริมฝีปากอีกคู่บดขยี้ด้วยความหมั่นเขี้ยว
วงแขนกลมแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อสวยก็วาดโอบรอบลำคอผอมรั้งตัวเองไม่ให้ไถลลงไปตามกำแพงเย็นเยียบ
เครื่องปรับอากาศที่เปิดไว้ไม่ได้ทำให้อุณหภูมิร่างกายของพวกเขาเย็นลง
เพราะมาร์คช่างสรรหาวิธีมาโอ้โลมเขาให้อ่อนยวบยอมทำตามความต้องการของอีกฝ่ายด้วยความเผลอไผล
มาร์คถอนริมฝีปากออกมาเล็กน้อย
จุ๊บปากแดงจนเกิดเสียงและเข้าประกบดูดกลืนอีกครั้ง
มือเรียวที่ตอนแรกเกาะอยู่บนเอวคอดเริ่มไม่อยู่นิ่ง
เลื้อยเข้าไปสัมผัสผิวใต้ร่มผ้าสีแดงสด
ไล่นิ้วไปตามเชิงกรานสวยและแนวกระดูกสันหลัง
ส่วนอีกข้างก็ลงไปยุ่งย่ามกับก้อนกลมบนสะโพกอวบงอน บีบกำลูกด้านซ้ายจนคนตัวขาวเซไปด้านขวา
ร้องประท้วงในลำคอ ทุบหลังมาร์คไปหนักๆ
“หึ”คนขี้แกล้งหัวเราะในลำคอ
ผละมือจากส่วนน่าขยำ ป้อนจูบอ่อนหวานทว่าเร่าร้อนให้คนรักต่อเนื่อง
กระดุมเม็ดเล็กถูกปลดจากรังดุมเม็ดแล้วเม็ดเล่าจนถึงสองเม็ดสุดท้ายแหวกออกเผยให้เห็นผิวขาวผ่องและเม็ดเชอรี่สีหวานสองลูกบนนั้น
นิ้วเรียวสะกิดนิ้วหยอกล้อ ริมฝีปากร้อนเลื่อนลงมาจูบซับปลายคางกลม
ซับตามผิวคอขาวน่าทำรอย
แต่เพราะพรุ่งนี้คนตัวเล็กก็ยังมีงานเลยทำให้เขาทิ้งหลักฐานรักเอาไว้ไม่ได้
เลือกจะกดจูบลงบนเหนือแผ่นอกด้านซ้ายกดเขี้ยวแหลมกัดขบทำรอยเป็นสีแดงก่ำไว้เพียงรอยเดียว
แจ็คสันนิ่วหน้าเจ็บแปลบก็รู้แน่แล้วว่าต้องมีรอยอะไรแปลกๆบนร่างก็ทุบหลังคนรักไปเป็นเชิงเตือน
แขนยาวกระชับเอวเล็กเข้ามาใกล้ ลิ้นแตะยอมเชอร์รีสีหวาน
ไล้เลียรอบๆฐานก่อนจะอ้าปากครอบดูดไปทั้งลูกเรียกเสียงครางฮือจากคนตัวขาวที่กำลังระเรื่อเป็นชมพู
“ฮะ...”มือเล็กสอดเข้าใต้เส้นผมสีบลอนด์ส้มดึงรั้งระบายความวาบหวาม
เอียงใบหน้าแก้มแนบผนัง ยกมือปิดปากกลิ้นเสียงที่อาจจะดังจนคนอื่นได้ยิน
ปรือตามองมือเรียวที่จับมือเขาออกจากปาก
สบตากับดวงตาสวยทอประกายความปรารถนาอย่างไม่คิดจะปิดบัง
“ให้พี่ได้ฟังเสียงนาย”
“อ๊ะ
ฮา”เสียงครางดังออกมาพร้อมจังหวะหายใจ
แอ่นหน้าอกรับเรียวลิ้นร้อนที่กำลังดูดเฟ้นตุ่มไตแข็งขืน
สัมผัสอุ่นๆลูบจับไปตามเรือนร่างทิ้งความร้อนผะผ่าวไว้ตลอดเส้นทาง
มาร์คลูบหน้าท้องมีกล้ามเนื้อแข็งตึง ค่อยๆถดตัวนั่งคุกเข่า ขบกัดไปตามกล้ามแน่นๆจนเกิดรอยฟันปรากฏบนเนื้อขาวอยู่หลายที่
ในขณะที่มือก็ปลดเข็มขัดและซิปกางเกงสีดำของแจ็คสัน ดึงมันร่นลงตกไปที่ข้อเท้า
“มะ
มาร์ค พรุ่งนี้ผมมีงานนะ”
“อืม”ตอบรับเป็นเชิงว่ารู้แล้ว กดจูบลงบนต้นขาแน่น
ลุกขึ้นดึงตัวแจ็คสันไปทางเตียงสองชั้นของเรา ดันหลังคนเด็กกว่าแนบครึ่งบนนอนบนฟูก
สองขาคุกเข่าบนพื้นและแยกออกโดยอัตโนมัติ
ก้อนกลมสองลูกที่มาร์คตั้งคำถามกับมันขาวเด่นเตะสายตา มือเรียวลูบไปตามรูปทรง มันทั้งแน่น
ทั้งนุ่ม บีบไปทีก็เหมือนนิ้วจะจมเข้าไปอย่างไรอย่างนั้น
“ใหญ่ขึ้นจริงๆด้วย”
“เงียบไปเลย!”แจ็คสันว่าเสียงเข้ม
ตอนอยากให้พูดล่ะไม่พูด ดันมาพูดเอาตอนเวลาแบบนี้
จะบริภาษต่อก็ต้องเปลี่ยนเป็นเสียงร้องเจ็บ
ช่องทางด้านหลังถูกรุกรานด้วยนิ้วเรียวยาวโดยไม่ยากเย็นเท่าไหร่นัก
ก็แน่ล่ะเพิ่งมีอะไรกันไปเมื่อไม่ถึงสองสามวันที่แล้วเองนี่นา
มาร์คสูดปากกับความแน่นหนัดของคนใต้ร่าง
ผนังนุ่มโอบรัดนิ้วเขาแน่นจนอยากฝังร่างเข้าไปหา แต่เขาทำไม่ได้
แจ็คสันยังไม่พร้อม โอกาสที่จะบาดเจ็บจนส่งผลต่องานมีมาก คนตัวเล็กของเขายิ่งเป็นพวกงานรัดตัว
จะทำอะไรหนักๆแบบเมื่อก่อนคงไม่ดีแน่ ดังนั้นการเตรียมการจึงเป็นสิ่งสำคัญ
“มาร์ค
อ๊ะ มา...เข้ามา”เสียงแหบพร่าร้องอนุญาต ชายหนุ่มดึงนิ้วตัวเองออก
ปลดกางเกงรูดส่วนแข็งขืนของตัวเองสองสามครั้ง จ่อเข้าปากทางก่อนจะเสือกไสตัวเองเข้าไปจนสุด
แจ็คสันเกร็งตัวไม่ชินกับความอึดอัดในช่องท้องแต่ก็ไม่ได้ตื่นกลัวขนาดร้องเสียงหลงเป็นโคโดนเชือด
ผนังเนื้อโอบรอบความแข็งขืนกระตุกบีบรัดเสียจนมาร์คแทบจะปลดปล่อยทั้งที่ยังไม่ขยับ
ร่างกายของแจ็คสันทำเขาคลั่งทุกครั้งที่มีอะไรกัน
ปฏิกิริยาตรงไปตรงมาแสนน่าเอ็นดูและเย้ายวนเป็นสิ่งที่ดึงมาร์คให้จมลงในความหลงใหลจนถอนตัวไม่ขึ้น
สะโพกสอบถอนออกและบดเบียดเข้าช่องทางร้อนเนิบๆ
ริมฝีปากร้อนพรมจูบไปทั่วแผ่นหลังใต้เสื้อสีแดงสด
ร่างขาวสั่นระริกหอบครางเสียงพร่า มือเล็กจิกผ้าห่มลายหน้าตัวเองจนยับยุ่ย ความรู้สึกอึดอัดในคราแรกจืดจางลงเหลือเพียงความอ่อนหวานและเร่าร้อนของเพลงรักที่ถูกบรรเลงโดยเขาและมาร์ค
มาร์คครางเสียงต่ำควบคุมเกมรักในค่ำคืนนี้โดยได้ความร่วมมือจากแจ็คสันเป็นอย่างดี
สะโพกงอนยกขึ้นเปิดต้นขาเพิ่มพื้นที่ให้พวกเขาได้แนบชิด คนอายุมากกว่าเอนร่างลงไปแนบสนิทกับแผ่นหลังกว้าง
มีเพียงเสื้อสีแดงชุ่มเหงื่อเป็นตัวขวางกั้น เขี้ยวขาวกัดปกเสื้อลากจากไหล่มน
กดจูบปลอบประโลม ขณะที่ด้านล่างก็ยังกระแทกกระทั้นหนักขึ้นตามอารมณ์
จมูกโด่งคลอเคลียใบหน้าใสที่เอียงหน้ามาหา ก้มหน้าครอบครองริมฝีปากอิ่มเอิบสีแดงสด
ลิ้นตวัดเกี่ยวพันรันตูอย่างไม่มีใครยอมใคร
เกมรักใกล้ถึงจุดตัดสิน
เสียงต้นขาตบสะโพกอิ่มเอิบกระเพื่อมดังตับๆได้ยินชัดรัวขึ้นทุกที
ร่างขาวกระเทือนไปตามจังหวะที่โดนชักนำเลื่อนกายขึ้นไปบนบนเตียงเรื่อยๆ แจ็คสันต้องยกมือด้านหนึ่งขึ้นยันผนังไม่ให้ศีรษะกระแทกปูดโปนแบบครั้งก่อนๆ
นั่นทำให้ร่างกายด้านล่างหยุดอยู่กับที่รับแรงกระแทกจากคนเอาแต่ใจเต็มที่ เจ็บร้าวแล่นขึ้นมาตามสันหลัง
ลิ้นที่กำลังรบกับมาร์คอยู่ชะงักเปลี่ยนรสจูบเป็นอ่อนหวานเป็นการเตือนชายหนุ่มกลายๆ
มาร์ครับรู้ถึงสายตาและรสจูบที่เปลี่ยนไป
ถอนตัวออกจากร่างคนรักกะทันหัน แจ็คสันเหมือนปล่อยให้โดนลอยเคว้งกลางอวกาศอยู่ครู่หนึ่ง
โลกวูบไหวเพราะถูกพลิกตัวกลับมานั่งคร่อมตักแข็งแรง
ความแข็งร้อนสอดแทรกเข้ามาอีกครั้ง
แจ็คสันสะดุ้งเอื้อมมือไปจับตะแกรงของเตียงชั้นบนเพื่อพยุงกาย
ขย่มสะโพกเริงเพลงรักต่อไม่ให้ขาดตอน ไม่จำเป็นต้องพูดพวกเขาก็รู้ดีว่าจะทำอย่างไรให้บทเพลงรักนี้เล่นไปจนสุดเพลง
มาร์คมองร่างขาวที่กำลังกัดปากหรี่ตาโยกตัวขึ้นลงบนตัวแล้วก็เกิดคอแห้งขึ้นมาเสียดื้อๆ
จริงๆเขาไม่ชอบท่านี้ เพราะแจ็คสันจะดูยั่วยวนเซ็กซี่ จนไม่อยากจะทำอะไรนอกจากรวบตัวคนแสนยั่วลงบนเตียงแล้วกระหน่ำทิ่มแทงไม่ยั้งจนแจ็คสันร้องครางไม่หยุดและตัวอ่อนเปลี้ยใต้ร่างเขาให้สาแก่ใจ
แต่เพราะตอนนี้สถานที่ไม่เอื้อก็เลยต้องมาทนดูภาพเสี่ยงต่อการสติแตกแบบนี้อย่างช่วยไม่ได้
“อ๊ะ!”แจ็คสันร้องตกใจเมื่อเอวคอดโดนมาร์ครัดลูบไล้เข้าไปใต้เสื้อชุ่มเหงื่อ
ก่อนที่มันจะปลิวหายไปจากตัวเขา ริมฝีปากร้อนดูดดุนตุ่มไตสีสวยบนอกนุ่มกระตุ้นซ้ำๆด้วยลิ้นชื้นและฟันคม
เร่งเชื้อเพลงรักให้คนบนตักบิดเร่า ขาแข็งแรงของนักกีฬาโอบรัดสะโพกสอบ สวนตัวเข้าออกเร็วและหนักขึ้นจนได้ยินเสียงขาเตียงครูดไปกับพื้นห้อง
ลำแขนขาวโอบรัดลำคอแกร่งคลอเคลียอ้อนขอจูบร้อน สายน้ำใสเชื่อมกันปากต่อปากดังจ๊วบจ๊าบแข่งกับเสียงเนื้อสะโพกกระทบกัน
มือเรียวลูบไปจับขยำฟอนเฟ้นเนื้อนิ่มนวดและเป็นคนจับจะหวะที่เริ่มแผ่วให้กลับมาหนักหน่วง
เสยสะโพกรับจังหวะวาบหวามจนถึงจุดสูงสุดของอารมณ์
แจ็คสันสะบัดหน้าร้องครางหวีดสุขสมเสียงดัง
เป็นเวลาเดียวกับที่มาร์คปล่อยพ่นน้ำสีขาวขุ่นเข้าช่องทางแสนรัญจวน
มากเสียจนทะลักเลอะซอกขาขาว
แจ็คสันตัวอ่อนหมดแรงซุกซบบนไหล่ผอม
เสียงหอบของทั้งสองประสานกันจนมันเบาบางลงเพราะริมฝีปากของพวกเขาเข้าประกบดูดดึงกันอีกครั้งตามแรงเสน่หา
มือเรียวลูบไปบีบก้นนิ่ม ชักรู้สักติดมือแปลกๆ คนก้นโด่งตีไหล่คนรักไปหนักๆเป็นเชิงค้อน ความคับแน่นยังค้างอยู่ในร่าง ถ้านั่งนานๆเดี๋ยวมาร์คอารมณ์ขึ้นอีกเขาก็ไม่ได้พักกันพอดี
“ปล่อยสิ
จะไปอาบน้ำ”
“ไปอาบด้วยกันสิ”มาร์คบอกรัดร่างเล็กไว้ไม่ยอมปล่อย
จูบซับตามเรือนร่างขาว
“ไม่ได้อาบพอดี
พอเถอะ พรุ่งนี้ผมมีงานนะ”แจ็คสันเอาเรื่องงานมาอ้าง มาร์คถึงได้ยอมปล่อยด้วยความเสียดาย แจ็คสันเซเล็กน้อยตอนลงจากตัก
นิ่วหน้ารู้สึกปวดสะโพกหนึบๆแต่ก็ไม่ได้ปวดร้าวร้ายแรง นอนพักสักคืนก็น่าจะหาย
กำลังจะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวก็ต้องมีเรื่องให้หยุดเดินเมื่อหลักฐานร่วมรักกำลังไหลย้อนกลับออกมาไหลลงมาตามง่ามขา
“แจ็คสัน
หยุดอยู่ตรงนั้นก่อน”
“อะไรข...อะ
ไอ้โรคจิต!!!”แจ็คสันหน้าแดงฉ่า
เดินกระเพลกก้าวฉับๆออกไปไม่สนเสียงเรียกของคนที่ยังนั่งทำอะไรบางอย่างบนเตียงของเขา
...มานั่งมองคนอื่นแล้วชักคือไรวะ! โรคจิตๆๆๆๆๆ
ว๊ากกกกกกก เขินนน...
“พี่แจ็คสันไม่นั่งล่ะ”ยูคยอมถามพี่ชายคนเท่ของตัวเองด้วยความสงสัย
ก็เก้าอี้ดีๆมีไม่นั่ง ไปยืนเก๊กท่ายืนพิงเคาน์เตอร์กินข้าวอยู่นอกวงทำไม...เออ
ก็ไม่ได้นอกวงหรอก ก็มีพี่มาร์คนั่งบนเคาน์เตอร์เป็นเพื่อนอยู่ข้างๆ
“ไม่เป็นไร
จะรีบไปขึ้นรถอ่ะ”
“จริงเหรอ?”
พี่ชายคนโตหันไปลอบยิ้มเจ้าเล่ห์ให้เด็กตัวเตี้ยในชุดเสื้อคอจีนปิดลำคอขาวปิดซ่อนรอยแปลกๆบนเรือนกาย
แจ็คสันถลึงตามองขู่ไม่ให้อีกคนแสดงท่าทางแปลกๆอะไรออกมาอีก
แค่นี้ก็เสี่ยงโดนจับได้จะแย่
พอทานข้าวเสร็จแจ็คสันก็ต้องไปอัดรายการต่อ
มาร์คเดินมาสั่งรูมเมทที่หน้าห้องในขณะที่เพื่อนร่วมวงแยกย้ายกันไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปบริษัท
“โอเคนะ”
“อืม
น่าจะครบแล้วแหละ ไปถ่ายรายการแป๊ปเดียวเอง”
“หมายถึงก้นน่ะ”
แจ็คสันค้อนขวับ
ขยับปากด่าชัดๆสี่คำว่า ไอ้ พี่ โรค จิต เรียกรอยยิ้มและเสียงหัวเราะจากคนโดนด่า
แจ็คสันลุกขึ้นขยับรองเท้าให้แน่ใจว่าพอดี
ขณะกำลังจะเงยหน้าขึ้นมาลาก็โดนริมฝีปากอุ่นแนบเข้ามาชิด แนบสนิทแผ่วเบาและถอยออกไป แต่กลับอุ่นวาบไปทั้งหัวใจ
“ทำงานปลอดภัยนะ”
“อืม...ขอบคุณครับ”
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น