Ficion By Silverfeather29

[S] adistic Mark x Jackson           ชายหนุ่มร่างไม่สูงนักวิ่งผ่านเข้ามาในบริษัทชื่อดังด้วยท่าทางรีบร้อน เสื้อสีขาวชุ่มเหงื่อปลายโผล่ออกนอกกางเกง เส้นผมสีเข้มฟูเกือบไม่เป็นทรง มือขาวผูกเนกไทขณะซอยเท้าวิ่งให้ทันลิฟต์ที่กำลังจะปิด ตาโตเบิกกว้างเรียกให้คนในลิฟต์รอเขาด้วย สบถลั่นเมื่อประตูลิฟท์ปิดฉับ ส่ายหน้าอย่างหัวเสีย ตัดสินใจเลี้ยวเข้าประตูหนีไฟ ใช้รักแร้หนีบกระเป๋าเอกสารใบเขื่อง สาวเท้าวิ่งขึ้นบันไดเร็วที่สุดเท่าที่ความสามารถจะนำพา ลมหายใจร้อนแสบคอด้วยความเหนื่อยอ่อน นึกโทษแผนกตัวเองที่ตั้งอยู่ตั้งชั้นสิบกว่า ทำไมไม่รู้จักอยู่ชั้นหนึ่งชั้นสองเหมือนแผนกอื่นเขาบ้างก็ไม่รู้ วิ่งจนปอดจะฉีก ตาเหลือบมองเห็นชั้นที่ต้องการก็แทบจะโห่ร้องเสียงดัง ผวาตัวพุ่งไปเปิดประตูดันเข้าไปด้วยความหวังอันริบหรี่... “สายไปสามนาที” ...ความหวังทั้งหลายทลายลงในพริบตาเดียว... น้ำเสียงทุ้มต่ำที่เขาเกลียดดังขึ้นจากประตูทางเข้าแผนก รอยยิ้มมุมปากปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่เขาจงเกลียดจงชัง รอยยิ้มที่ใครต่อใครบอกว่างดงามน่าหลงใหลกว้างขึ้นจนเห็นเขี้ยวขาวอย่างที่ตัวเขานึกอยากให้มันหายไปจากโ

OUR BABY! บทที่ 17           หัวคิ้วเข้มได้รูปของคุณหมอนิชคุณชิดเข้าหากันตลอดเวลาที่อ่านเอกสารในมือ ห้องทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบยังไม่ครบหนึ่งนาที แต่แจ็คสันกลับรู้สึกเหมือนมันยาวนานเกือบชั่วโมง มือป้อมกุมกำแน่น เหงื่อเย็นไหลข้างขมับขาว ฟันขาวยื่นออกมาขบกัดริมฝีปากล่างรอคอยด้วยใจลุ้นระทึก หลังจากใช้เครื่องตรวจปัสสาวะแล้วพบว่าค่าเป็นบวก แต่มันก็ลางเลือนเสียจนแจ็คสันหาข้อโต้แย้งว่าเครื่องมันอาจผิดพลาด โวยวายเกือบทะเลาะกัน จนมาร์คต้องหิ้วภรรยาตัวเล็กลงจากเขามาตรวจเลือดกับนิชคุณเสียเลยให้หมดเรื่อง ในที่สุดนิชคุณก็ยิ้มแย้ม เงยหน้าขึ้นมาจากโต๊ะ แจ็คสันเผลอกลั้นลมหายใจโดยไม่รู้ตัว “ยินดีด้วยนะ...” ใจแจ็คสันตกไปตาตุ่ม “ผลการตรวจเลือดพบว่านายกำลังตั้งครรภ์” ใจแจ็คสันทะลุพื้นไปอีกขั้วโลกเรียบร้อย เหมือนมีสายฟ้าฟาดเปรี้ยงเป็นแบคกราวด์อยู่ด้านหลัง สติหลุดลอย รู้สึกหายใจติดขัดคล้ายจะเป็นลม จมูกรั้นสูดหายใจเข้าลึกพยายามตั้งสติ ถึงระหว่างมาโรงพยาบาลจะทำใจมาบ้างแล้ว แต่ก็ไม่คิดว่าตัวเองจะช็อกขนาดนี้ เหงื่อกาฬซึมแม้อยู่ในห้องปรับอากาศ มือกำแน่นจนแทบจะจิก