[SF] GREMANY DATE [TAECCHAN]

TITLE: GREMANY DATE

COUPLE: TAECYON x CHANSUNG [TAECCHAN]

RATE: PG-15

BY: Silverfeather29 /@silverfeather29/

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

GREMANY DATE

แสงแดดยามสายของประเทศทางฝั่งยุโรปดูสลัวๆกว่าทางฝั่งเอเชียที่เขาคุ้นชิน แถมอากาศที่ค่อนข้างหนาวในช่วงฤดูใบไม้ร่วงก็ยังทำให้คนขี้หนาวอย่างเขาเลือกที่จะนอนอ่านหนังสือซุกผ้าห่มอยู่บนเตียงนุ่มของโรงแรมดีแทนที่จะไปร่วมทริปตะลอนทัวร์เยอรมันกับพี่ๆเหมือนเมื่อวาน

“ชานซองอ่า นายไม่ไปจริงเหรอ”พี่ชายคนโตของวงยื่นหน้าจากประตูมาถามน้องเลกที่ยังนอนอืดอยู่บนเตียงเสียงอ้อน

“ไม่ล่ะครับ พี่ไปเถอะ พี่ก็รู้ผมไม่ชอบอากาศหนาว”

“แต่อุตส่าห์ได้มาเยอรมันทั้งทีนะชานซอง”พี่คุณที่เดินมาสมทบเอ่ยชวนอีกครั้ง แต่คำตอบของเขาคือส่ายหน้า ไม่ไปก็คือไม่ไป

“เมื่อวานผมก็ไปแล้ว ไม่เป็นไรหรอกครับ ไปเที่ยวให้สนุกนะพี่ เดี๋ยวผมเฝ้าห้องให้”ตบท้ายหัวเราะเสียงดังอย่างที่คนเป็นพี่ทั้งสองส่ายหัวให้กับความดื้อรั้นแสนน่ารักนั่น

“โอเคๆ ตามใจนาย เดี๋ยวพี่จะซื้อแบล็กฟอเรสมาฝาก”

“พี่คุณใจดีที่สุดเลย!”ร่างสูงของน้องชายคนเล็กกระเด้งตัวขึ้นมานั่งมองหน้าพี่ชายคนรองของวงที่หัวเราะให้กับหมีขาวตัวใหญ่ที่พอได้ยินเรื่องของกินก็ร่าเริงเสียอย่างนี้ทุกที

...น่ารักแบบนี้ก็จะไม่ให้ตามใจได้ยังไงกันล่ะ ก็มีแต่พี่ชายคนสำคัญของเจ้าตัวอีกคนล่ะมั้งที่ชอบบังคับขู่เข็ญไม่ตามใจเหมือนพี่คนอื่นๆ...

“โอเคๆ เป็นเด็กดีเฝ้าห้องล่ะ”จุนเคหัวเราะปิดท้าย ดึงประตูปิดให้น้องชาย เสียงฝีเท้าเดินออกไป ชานซองล้มตัวนอนลงบนที่นอนนุ่ม หยิบเอาหนังสือปรัชญาที่ยังอ่านค้างไวมาเปิดอ่านด้วยความเพลิดเพลิน แดดอบอุ่นข้างนอกทำให้บรรยากาศในห้องพักดูละมุนอบอุ่นขึ้น ไม่หนาวเหมือนตอนเช้า ชอบบรรยากาศอย่างนี้ชะมัด

เสียงเปิดประตูห้องอีกครั้งพร้อมร่างสูงของใครอีกคนเรียกสายตาของคนในห้องให้หันไปมองหน้าอย่างสงสัย

“พี่แทค? พี่ไม่ไปกับพวกพี่คุณเหรอ”

“พี่ให้พวกนั้นไปก่อนน่ะ”

“อ้าว?”ร้องขึ้นงงๆ แต่ในเมื่อแทคยอนไม่พูดอะไรต่อเลยพลิกตะแคงข้างอ่านหนังสือต่อไม่สนใจพี่ชายตัวสูงอีกต่อไป

“นี่”เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นพร้อมลมร้อนที่คลอเคลียอยู่ข้างหูทำเอาขนลุกซู่ หดคอหนีสัมผัสน่าใจสั่นนั่นพยายามเขยิบตัวหนีแต่ก็โดนแขนล่ำล็อกตัวไว้ก่อน

...ไม่ใช่ไม่มีแรงจะต่อต้านหรอกนะ แค่ไม่อยากทำให้อีกฝ่ายอารมณ์เสียแค่นั้นเอง...

“ไปเที่ยวกันเหอะ”

“พี่ไปเถอะ ผมไม่ชอบอากาศหนาวๆแบบนี้ พี่ก็รู้”คนในอ้อมกอดตอบปฏิเสธพยายามดึงความสนใจของตัวเองไปลงที่ตัวหนังสือไม่ใช่สัมผัสร้อนจากริมฝีปากบางของคนด้านหลังที่คอยโลมไล้อยู่หลังคอและแก้มของตนตอนนี้

ดวงตาคมมองชานซองนิ่งเฉยแล้วอดหมั่นเขี้ยวอยากแกล้งไม่ได้ ตวัดขาขึ้นคร่อมร่างบนเตียง จับไหล่อีกคนกดลงบนเตียง พร้อมริมฝีปากบางจู่โจมริมฝีปากนุ่มอีกคน คนข้างใต้ส่งเสียงร้องประท้วงตกใจ สัมผัสจูบหนักๆของคนด้านบนทำเอาระทวย แทคยอนเม้มริมฝีปากอิ่มนวดคลึงอย่างอ่อนโยนให้อีกฝ่ายเคลิ้มตามก่อนจะส่งลิ้นร้อนเข้าสำรวจภายในอย่างเร่าร้อน จากเสียงร้องประท้วงตอนแรกเลยเปลี่ยนเป็นเสียงครางฮือหวาน

นานกว่าที่คนด้านบนจะผละจูบออกไป คนเป็นน้องรีบหายใจเอาอากาศเข้าปอด ไม่ทันได้หายใจหายคอคนด้านบนก็เริ่มไล้โลมจูบที่ข้างแก้มไล่ต่ำลงเรื่อยๆ จนชานซองต้องผลักคนเป็นพี่ออกจากตัวก่อนมันจะเลยเถิดไปมากกว่านี้ รีบเอาผ้าห่มคลุมตัวขดอยู่ในนั้น ได้ยินเสียงหัวเราะเอ็นดูจากแทคยอน รู้สึกข้างแก้มร้อนเหมือนจะระเบิด อายก็อายแต่ไม่อยากจะให้อีกฝ่ายทำตามใจกับตนไปมากกว่านี้

แทคยอนมองก้อนผ้าห่มใหญ่บนเตียงก็อดหัวเราะกับความน่ารักแบบนั้นไม่ได้ คิดว่าอยู่ในนั้นแล้วจะหลบพ้นรึยังไง พุ่งตัวเข้าไปรวบเอาก้อนผ้าห่มเข้าไปในอ้อมแขนแน่น เสียงทุ้มเอ่ยชวนอีกครั้ง

“ไปเที่ยวกัน”

“...”

“ถ้านายไม่ตกลงก็อยู่ในห้องนี่แหล่ะ แต่รับรองว่านายไม่ได้ลุกออกจากเตียงทั้งวันทั้งคืนแน่ๆ”

ร่างในอ้อมกอดสะดุ้งเฮือกเข้าใจความหมายที่อีกฝ่ายสื่อ แต่ก็ยังเงียบอยู่

“แป๊ปเดียวก็ได้ ไปเดทกัน”

ชานซองลังเลใจอยู่ครู่หนึ่ง

“...ก็ได้”

กว่าจะหลุดจากห้องได้ชานซองก็โดนเต๊ะอั๋งสารพัด ทำเอาอยากกลับคำไม่ไปกับคนลามกข้างๆนี่เสียจริง แต่ถ้าไม่ไปก็กลัวจะโดนอย่างที่อีกคนขู่ไว้ จำใจเดินตามหลังคนเป็นพี่ไปด้วยสีหน้าบูดบึ้ง แทคยอนหันไปมองอีกคน ก่อนส่งมือให้

ชานซองหยุดยืนมองมือที่ส่งมาให้ ส่ายหน้าพลางมองไปรอบๆ

“ไม่เป็นไรหรอก ที่นี่ไม่ใช่เกาหลีนะ”

เสียงทุ้มเอ่ยพร้อมตาคมที่ส่งสายตาออดอ้อนมาให้ จนน้องเล็กอ่อนใจยื่นมือไปจับมือแกร่งไว้โดยดี รอยยิ้มกว้างปรากฏขึ้นบนใบหน้าคนข้างหน้า ดวงตาพราวระริก จนชานซองใช้มืออีกข้างดันหน้าอีกฝ่ายด้วยความหมั่นไส้

“หยุดยิ้มได้แล้ว คนบ้าอะไรหน้าย่นชะมัด”

“ถึงเค้าย่นตัวเองก็รักใช่ป่ะล่า”คนตัวสูงข้างๆกระแซะทำเสียงแอ๊บแบ๊ว เลยโดนน้องเล็กชกอกไม่เบาจนจุกไปครั้งหนึ่ง

“เงียบไปเลย!”

แทคยอนร้องอูยจุกนิดๆ แต่พอเห็นผิวแก้มคนขี้หนาวที่แดงเรื่อก็กลับมาลั๊นล๊าน่าหมั่นไส้ได้เหมือนเดิม ชานซองเหลือบมองคนดี๊ด๊าเกินเหตุข้างๆก็อดหมั่นไส้ไม่ได้

...เห็นว่าหาโอกาสยากหรอกนะ ครั้งนี้ยอมให้ก็แล้วกัน...

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

“พี่แทคล่ะพี่คุณ”จุนโฮถามพี่ชายหน้าหวานที่เดินลงมากับจุนเค ไม่มีร่างของน้องเล็กและแทคยอนตามมาด้วย

“มันบอกว่าให้มาก่อนน่ะ”

“งั้นเรารออีกหน่อยไหม”อูยองเอ่ยถาม แต่นิชคุณส่ายหน้า

“ไปกันเลยเถอะ ปล่อยให้สองคนนั้นได้มีเวลาส่วนตัวหน่อย”

“หา”

“เรื่องผู้ใหญ่อย่าสนใจน่า”จุนเคตัดบทกอดคออูยองและจุนโฮให้เดินออกไปจากโรงแรม

“โถ่ จะบอกว่าพี่แทคกับชานจะไปเดทกันก็จบแล้วนะ พวกพี่เนี่ย”จุนโฮเอ่ยเบาๆ ก็พี่แทครุกหนักขนาดนั้นใครจะไม่รู้กันเล่า

“รู้แล้วก็ถามทำไมล่ะ ไปๆไปเที่ยวกันดีกว่า”มินจุนเอ่ยพลางลากน้องทั้งสองไปด้วย โดยมีนิชคุณรั้งท้ายหัวเราะร่วมไปเบาๆ