[SF] Perform [MarkSon]
TITLE:
Perform
COUPLE:
MARK x JACKSON [MarkSon]
RATE:
PG-18
WORD:
1,930
BY:
Silverfeather29 /@silverfeather29/
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Perform
gucci
guilty black eau de toilette
ทรงเสน่ห์ เร่าร้อน เซ็กซี่
คำโฆษณาสินค้าของน้ำหอมกุชชี่ราคาแพงขวดดำแดงนั่น แจ็คสันยังจำได้ไม่ลืม
เพราะตอนที่เขากับมาร์คไปเลือกน้ำหอม
ตัวเขาโดนพนักงานขายป้อยอโฆษณาสินค้าตัวนี้เต็มที่ทั้งที่ไม่อยากได้ โดนเซ้าซี้จนมาร์คต้องฉวยน้ำหอมขวดนั้นมาเองตัดรำคาญ
ตอนแรกๆที่มาร์คใช้ก็ไม่ได้คิดอะไรมากหรอกนะ
ถึงจะรู้สึกแปลกๆเพราะไม่ใช่กลิ่นเดิมที่คนตัวสูงใช้
แต่กลิ่นเป็นเอกลักษณ์นั่นก็ไม่ได้ฉุนหรือแสบจมูกอะไรขนาดนั้น
แต่ไม่รู้ทำไม ยิ่งนานวันเข้า เขาเริ่มรู้สึกอยากให้มาร์คเลิกใช้มันสักที...
“อัปป้าคะ รับนี่ไว้ด้วยค่ะ”
“มาร์คคึ มองมาทางนี้หน่อยค่ะ”
เสียงแฟนคลับสาวๆที่มารอรับเราหน้าตึกยังคงวุ่นวายส่งเสียงเรียกคนตัวสูงหน้าเขาอย่างทุกที
แจ็คสันเดินห่างจากมาร์คสามสี่ก้าวเพราะโดนแฟนคลับบางคนยึดตัวเอาไว้
เขาคุยกับหญิงสาวจากจีนแผ่นดินใหญ่ด้วยภาษาจีนกลางอย่างคล่องแคล่ว
ยิ้มรับของจากเธอแล้วกลับมาเดินต่อ
“มาร์คใช้น้ำหอมเหรอคะ?
หอมมากเลย”
คนตัวสูงยิ้มกว้างแต่ไม่ตอบคำถาม
ก้าวเดินไปทางรถตู้เนิบๆ เป็นอันว่าคำถามนั้นตกไป
แจ็คสันโบกมือบ๊ายบายแฟนคลับ
ก้าวขึ้นรถนั่งข้างพี่ใหญ่ของวง แค่เข้ามาในรถกลิ่นน้ำหอมโชยมาแต่ไกล
ไม่แปลกที่แฟนคลับคนนั้นจะถามมาร์คว่าได้ใช้น้ำหอมรึเปล่า
เพราะปกติมาร์คจะใช้กลิ่นอ่อนกว่านี้
“คิดอะไรอยู่”
“หืม?
ฮยองว่าไงนะ”
“ฉันถามว่าคิดอะไรอยู่”มาร์คทวนคำถามอีกรอบ
“ไม่ได้คิดอะไรสักหน่อย
ฮยองเหอะ ขาหายเจ็บยัง?”
เมื่อวานมาร์คซ้อมตีลังกาแล้วพลาดจนขาแพลง
ได้นั่งนวดนั่งประคบกันอยู่นานกว่าจะกลับมาเดินได้ปกติแบบนี้ เจ้าตัวบอกว่าหายแล้ว
ไม่เป็นไรแล้ว แต่ก็นั่นแหละ...แจ็คสันก็เคยพลาดเลยรู้ว่าขาแพลงขนาดนั้นไม่มีทางหายเจ็บภายในวันสองวันแน่
“หายแล้ว”
“มาร์คฮยอง”
“...ก็เจ็บนิดหน่อยตอนกระโดด
แต่ไม่เป็นไรแล้ว”
แจ็คสันพยักหน้าหงึกหงักรับรู้
ขยับที่นั่งตอนแจบอมเบียดเข้ามานั่งด้วย ทำให้ตัวเขาใกล้กับมาร์คเข้าไปอีก
จมูกรั้นได้กลิ่นน้ำหอมนั่นเต็มๆ
กลิ่นแนวเซ็กซี่ส่วนมากจะเข้มข้นซะจนแสบจมูก
ได้กลิ่นทีไรอยากจะเบือนหน้าหนี แต่กุชชี่ตัวนี้กลับหอมแบบพอดี กลมกล่อม
เปี่ยมเสน่ห์ น่าเข้าใกล้ แต่ก็แฝงความรู้สึกลึกลับเข้าใจยาก...เหมือนมาร์ค
“แล้วนี่มานั่งวิเคราะห์กลิ่นน้ำหอมทำไมวะ”บ่นพึมพำเสียงเบาคนเดียวแต่มาร์คกลับได้ยินซะนี่
“น้ำหอมทำไม?”
“เอ่อะ...ไม่มีอ่ะ
ผมบ่นของผมเฉยๆ”แก้ตัวเสียงแผ่ว เอาหูฟังมาใส่หูกลบเกลื่อน
มาร์คมองคนนั่งข้างๆแล้วส่ายหน้าขำๆ อิงพนักมองนอกหน้าต่างรถเงียบๆ
กว่าทั้งหมดจะเดินทางมาถึงสถานที่ถ่ายทำรายการก็เย็นมากแล้ว
ห้องแต่งตัวเอะอะวุ่นวายไปด้วยเสียงช่างแต่งหน้าทำผม
มาร์คที่แต่งหน้าเสร็จแล้วลุกให้ยองแจได้นั่งแต่งหน้าต่อ
ส่วนตัวเองก็เดินมาทรุดนั่งข้างแจ็คสันที่กำลังนั่งกดโทรศัพท์เล่นยิกๆอยู่บนโซฟา
ตากลมเงยหน้าขึ้นมามองเขาแล้วก็กลับไปเล่นโทรศัพท์ต่อ มาร์คก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก
หยิบเอากระเป๋าตัวเองขึ้นมาค้นอะไรบางอย่าง
“เอ๋ นี่มาร์คฮยองพกน้ำหอมมาด้วยเหรอ?”แบมแบมที่นั่งอยู่อีกโซฟาทักขึ้นมา
เมื่อพี่ใหญ่ของวงควักเอาขวดน้ำหอมทรงสีเหลี่ยมสีดำมีตรายี่ห้อสีแดงเท่ๆออกมาจากกระเป๋า
แจ็คสันหันขวับไปมอง
คิ้วขมวดเมื่อเห็นขนาดของมันซึ่งไม่น่าเหมาะกับการพกพาเลยสักนิด
“นี่ฮยองพกของอย่างนั้นไปไหนมาไหนด้วยเหรอ?”
“อืม...ก็มันได้ใช้นี่”มาร์คตอบยิ้มๆ
เปิดขวดน้ำหอมพรมลงบนข้อมือ ขยี้เล็กน้อยแล้วยกมันขึ้นมาถูที่คอ กลิ่นน้ำหอมฟุ้งไปทั่วจนจินยองที่นั่งทำผมอยู่ใกล้ๆเอี้ยวตัวมาแซว
“แหมมม
ฟุ้งเชียวนะฮยอง”
มาร์คยักคิ้วเป็นเชิงยอมรับ
เก็บขวดน้ำหอมลงกระเป๋าแล้วหันไปหาเด็กในสังกัดที่นั่งเงียบผิดปกติยู่ข้างๆ
แจ๊คสันนั่งงอเข่าอยู่บนโซฟายิ่งทำให้คนตัวเล็กตอนนี้เหมือนก้อนกลมๆน่ารักน่าแกล้ง
ใบหน้านั้นดูเรียบเฉย หรือต้องพูดว่า ‘ดูพยายามเรียบเฉย’
เสียมากกว่าในเมื่อผิวแก้มระเรื่ออ่อนๆ
ดวงตากลมหลบตาเขาทันทีที่เงยหน้าขึ้นมาพบว่าเขามองอยู่ก่อน
“แจ๊คสัน
ไปเข้าห้องน้ำกัน”
“หืม?
ฮยองก็ไปเองดิ”
“ไปด้วยกันหน่อย”เอามือประสานรองที่คางเอียงคอซ้ายขวาทำท่าน่ารักใส่คนตัวเตี้ยที่ผิวแก้มเริ่มแดงมากกว่าเดิม
“เออๆ ไปก็ได้
ทำไมพี่ถึงไม่ชวนคนอื่นนะ บลาๆๆๆๆ”เสียงห้าวบ่นนั่นนี่นอกเรื่อง
หันหน้าซ้ายขวาหลีกเลี่ยงการสบสายตากับเขา มาร์คมองท่าทางนั้นอย่างเอ็นดู
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“อื้ม อือ”
เสียงครางแผ่วสอดแทรกออกมาจากเรียวลิ้นที่พันพัวกันไม่หยุด
ริมฝีปากแดงอิ่มเริ่มช้ำเมื่อโดนริมฝีปากอีกคู่บดขยี้ซ้ำๆ
มาร์คจับใบหน้าอีกคนเอียงปรับองศาเพื่อรับรสจูบได้ล้ำลึกยิ่งขึ้น
ในขณะที่แจ็คสันเอนพิงกำแพงห้องน้ำ ใบหน้าเชิดขึ้นรับรสจูบ ตอนนี้เขารู้สึกว่าลิ้นมันชาไปหมดแล้ว
...มาร์คฮยองขี้โกง...
นอกจากจะมัวเมาเขาด้วยรสจูบร้อนแรงแล้ว
กลิ่นน้ำหอมที่ฟุ้งรอบร่างอีกฝ่ายก็ทำให้เขาหลงใหลไปกับสัมผัสนี้จนแทบถอนตัวไม่ขึ้น
ทรงเสน่ห์ เร่าร้อน เซ็กซี่
คำโฆษณานั่นโผล่ขึ้นมาในหัวผมอีกครั้ง
หรี่ตามองใบหน้าสวยที่ใกล้จนมองทุกรายละเอียดได้อย่างชัดเจน
ทรงเสน่ห์... ดวงตาเรียวสวยกรีดอายไลเนอร์ยิ่งทำให้ดุดันหรี่
ณ ตอนนี้มาร์คใช้มันหรี่มองเขานิ่ง สายตาของมาร์คยิ่งมองยิ่งเหมือนตกอยู่ในห้วงหุบเหวเสน่หาที่พร้อมจะดูดกลืนทุกความสนใจไปพร้อมกับดวงตาคู่นั้น
แน่นอนว่าเขาไม่เคยจะปฏิเสธความต้องการของดวงตาคู่นี้ได้สักที
เร่าร้อน...
ร่างสูงโปร่งบดเบียดกายเข้ามาใกล้ถ่ายเทอุณหภูมิที่รู้สึกได้ว่ามันเริ่มพุ่งทะยานจนเกือบสุดปรอท
เรียวลิ้นแข็งแรงชักนำชำนาญจนทำเอาสรรพางกายอ่อนไหว
หัวใจสั่นระรัวควบคุมตัวเองไม่ได้ ภายในหัวเบลอจนคิดอะไรไม่ออก
เซ็กซี่... ยามที่อีกฝ่ายผละริมฝีปากออกไปเพื่อให้เขาได้หอบเอาอากาศเข้าปอด
มาร์คมักจะกระซิบเรียกชื่อเขา แจ็คสัน แจ็คสัน ข้างใบหูด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำชวนสั่นไหว
ลมหายใจร้อนค่อยๆละเลียดข้างสันกราม แก้มและลำคอขาว
แล้วย้อนกลับมาที่ริมฝีปากอีกครั้ง
“แจ็คสัน”
น้ำเสียงนั่นทำเอาเขาแทบจะเคลิ้มไปกับอารมณ์อีกครั้ง
แต่สติที่ยังพอมีเหลือเตือนตัวเองเอาไว้ว่าวันนี้มีงาน และถ้าพวกเขากลับไปช้ากว่านี้จะผิดสังเกต
“มาร์คอย่า”
“อีกนิดนึง”
“พอ อื้อ
มาร์คฮยอง พอ!”
มือขาวดันอกร่างสูงผอมออกไป
ยกแขนขึ้นมาปิดริมฝีปากช้ำของตนเองเมื่อเห็นมาร์คขยับเข้ามาใกล้อีกครั้ง
มาร์คหัวเราะเสียงแผ่ว มองคนตรงหน้าอย่างนึกเอ็นดู
ร่างเล็กยืนพิงกำแพง
ใบหน้าก็แดงยิ่งกว่าเนื้อแตงโม ดวงตากลมโตนั่นช้อนขึ้นมาแสดงอารมณ์ตัดพ้อ ต่อว่า
เสียงห้าวอู้อี้ไม่พอใจ
“เป็นบ้าอะไร
จู่ๆมาจูบผมทำไม ใครมาเห็นจะว่ายังไง”
“ก็นายน่ารัก”
“มันไม่เกี่ยว!!!”เชิดหน้าทำหน้ายุ่งใส่ร่างสูงที่ยังยืนยิ้มได้อย่างไม่สะทกสะท้าน
ผวาตัวเข้าหากำแพงอีกครั้งเมื่อมาร์ครวบตัวเขาไว้ แต่คราวนี้แจ็คสันไวกว่า
ยกมือขึ้นปิดปากตัวเองไว้ ทำเอาอีกคนชะงักไปครู่หนึ่ง
คนตัวเล็กโล่งใจได้ไม่นานก็แทบกรีดร้อง
เมื่อริมฝีปากอุ่นประทับลงบนต้นคอขาว
ร่างทั้งร่างดิ้นเร่าๆพยายามจะหลุดออกจากอ้อมแขนแกร่ง
ใครจะเชื่อว่าผอมบางแบบมาร์คจะรัดตัวเขาได้แบบนี้กัน
มาร์คต้องเป็นคนเหล็กปลอมตัวมาแน่ๆ!! (เริ่มไกลแล้วลูก)
“มาร์คคค
กลับห้องเถอะ”ห้องในที่นี้หมายถึงห้องแต่งตัว แต่ดูเหมือนว่ามาร์คจะไม่ได้คิดแบบนั้น
ดูจากดวงตาเจ้าเล่ห์ที่จ้องผมตอนนี้ก็ได้ ฮรืออออ น้องหวังจะรอดไหมตอบบบบบบบบ T0T
“ชวนพี่เข้าห้องเลยเหรอเด็กดื้อ
เด็กดื้อเปลี่ยนเป็นเด็กขี้ยั่วตั้งแต่เมื่อไหร่ หืม?”
กระผมไปยั่วคุณตอนไหน???
แคปภาพมาดี๊!!!
ไม่มี๊!!! หวังไม่เคยสะดิ้ง (หืมมมมมมมมม???)
ยิ่งกับไอ้คนตรงหน้าที่อยู่ต่อหน้าคนอื่นล่ะทำเป็นเข้ม
พอลับสายตาล่ะกลายมาเป็นตาลุงช่างเต๊าะเหมือนตอนเนี๊ยะ หวังยิ่งไม่กล้าทำ
“โอ๊ยยยย
เลิกแกล้งผมเถอะ เดี๋ยวโดนเจบีเอาฟันเฉาะนะ”
(เจบี: เอาตูไปเกี่ยวด้วยทำไม)
“หึหึ ก็ได้”มาร์คผละตัวออกไปล้างมือตรงอ่างล้างหน้า
แจ็คสันถอนหายใจเฮือกอย่างโคตรโล่งอก มือขาวจัดเสื้อผ้าให้เข้าสู่สภาพเดิม
เขาเดินไปหยุดอยู่ข้างๆคนตัวสูง ส่องกระจกตรวจสอบตัวเองอีกรอบเพื่อความปลอดภัย
...อืม
นอกจากปากแดงก็ไม่มีอย่างอื่นนะ เดี๋ยวบอกพวกนั้นว่าเพิ่งไปทาลิปมาก็ได้...
เหลือบมองคนข้างตัวที่กำลังจัดทรงผมให้เข้าที่เข้าทางอยู่
แล้วอดไม่ได้ที่จะเบ้ปากใส่ หน้าก็แต่งแล้วยังจะมาจูบเขาอีกนะ
กลับไปโดนนูน่าดุให้จะหัวเราะซ้ำ
มาร์คดูแปลกไป
ปกติจะไม่เข้าหาเขามากนักเวลามีงาน วันนี้มีอะไรรึเปล่านะ?
“ไปเถอะ”
“อื้ม”
เป็นดังคาด
พอกลับถึงห้องนูน่าช่างแต่งหน้าก็ดุมาร์คใหญ่ว่าไปทำอะไรมา
ต้องกลับมาโล๊ะแต่งใหม่อีกรอบ
ส่วนแจ็คสันที่เซ็ตผมเสร็จแล้วก็กลับมานั่งโซฟาข้างแบมแบมรอแต่งหน้าต่อ
“เอ๋?
มาร์คฮยองเอาขวดน้ำหอมไปห้องน้ำด้วยเหรอ? ทำไมผมไม่เห็น”เจ้ารองมังเน่ตัวเล็กเอ่ยกับแจ็คสัน
ดวงตาโตนั่นพราวระยับด้วยท่าทางไม่น่าไว้วางใจ
แบมแบมนี่ไม่ใช่เด็กใสซื่อบริสุทธิ์นะครับ
นี่ผมบอกไว้เลย -*-
“ก็ไม่ได้เอาไปไง
ใครจะบ้าพกขวดน้ำหอมใหญ่ขนาดนั้นเดินไปมาล่ะ”
“นั่นสิ...”แบมแบมพยักหน้ายิ้มกว้าง
“งั้นมาร์คฮยองแบ่งน้ำหอมให้แจ็คสันฮยองด้วยวิธีไหนอ่ะ กลิ่นนี่ติดกันมาเชียว
คิคิคิ”
...............
.......
....
...
บึ้ม!!!!!
-////////////////////////////////////////-
ไอ้ตัวแสบทิ้งระเบิดลูกใหญ่ไว้ให้ฮยองตัวสั้นโครมใหญ่
แล้วเดินออกไปด้วยเสียงหัวเราะน่าหมั่นไส้
ไม่สนใจคนโดนระเบิดลงที่กำลังนั่งคุดคู้หน้าแดงหูแดงอยู่บนโซฟาตัวเดิม
ผมว่าผมเข้าใจว่ามาร์คต้องการอะไรแล้วล่ะ
ฮรืออออออออ -////-
แล้วก็ยืนยันคำเดิม...
ผมอยากให้มาร์คเลิกใช้กลิ่นนี้เสียที
.
.
.
.
.
.
.
.
.
แค่นี่ยังทำให้หลงไม่พอรึไง
-/////////////-
....................
#พี่มาร์คเป็นคนขี้แกล้ง
นี่ยังยืนยำคำเดิม 555555555555555555
บทความทั้งหมดนี้ใช้แท็ก
#น้องหวัง นะคะ เจอกันได้ในทวิต
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น